Het jaar van het Paard, take 10

Hallo trouwe volgers,

We waren voor de verandering bij maandag gebleven, aangezien we de blog er vaak op zondagavond op zetten. Dus 9 juni was de datum. Hans-Peter ging weer braaf aan het werk. En hoewel het vroege opstaan momenteel niet al te makkelijk is voor hem, doet hij het toch! En aangezien het maandag was had hij het druk met meetings en computerwerk, zoals eigenlijk altijd op maandag. Ondertussen hadden Lieke en Ticho het ook bijzonder druk, de wekelijkse boodschappen moesten namelijk weer gedaan worden. ’s Middags kwam Hans-Peter op tijd thuis, want Lieke moest naar het ziekenhuis op controle. Terwijl Hans-Peter en Ticho druk aan het dansen en puzzelen waren, zat Lieke geduldig te wachten tot ze de Doppler zou krijgen. Dit houd in dat er gecheckt wordt of de uk nog wel genoeg vruchtwater heeft. En ja hoor, dat had ie. De kleine zat dus nog prima. Erna gemeld bij de vervanger van de gyneacoloog, maar die werkte niet die dag. Of ze dan maar de volgende dag wilde komen ... Mooi niet dus, uiteindelijk is Lieke bij een andere dokter geweest, die alleen de bloeddruk gemeten heeft en al snel tevreden was. Hoppa, binnen vijf minuten de deur weer uit. Zo snel was Lieke nog nooit klaar! De volgende dag ging Hans-Peter weer braaf naar zijn werk, zou later zijn vanwege voorbereiding op een belangrijke meeting later deze week. Lieke en Ticho hebben zich thuis vermaakt met puzzelen, bouwen, sorteren, tekenen en meer van dat soort dingen. Ze zijn ook nog even bij de buren geweest, waar ze verwend werden met taart, want de oudste was jarig. Ticho zat te smullen van de chocoladetaart, gelukkig at ie erna ook nog gewoon zijn avondeten op! Op woensdag was het meer van hetzelfde, behalve dat Lieke en Ticho ’s middags heerlijk gezwommen hebben. Ticho hield het wel een uur vol in het zwembad en vermaakte zich overal prima! Donderdag was de dag dat Hans-Peter een belangrijke meeting had in de stad en dus laat thuis zou zijn. De meeting ging prima en ze hebben weer een project binnen gesleept. Net als een nominatie voor “meest veelbelovend bedrijf” trouwens! Terwijl Hans-Peter druk was met de directeur te spelen, gingen Lieke en Ticho naar Jurong East om daar Ujjainnee en Armanajan (of zoiets) te ontmoeten. Ujjainnee is de vrouw van een vriend van Sourabh die toevallig een keer aan de praat raakte met Hans-Peter. Aangezien ze allebei thuis zitten met een kind, dachten de heren dat de dames het misschien wel leuk zouden vinden om samen wat te doen. Vandaag was dus die afspraak, ze hebben koffie gedronken en veel gekletst. Ticho vermaakte zich ondertussen met het geven van de fles en speelgoed aan Armanajan. Erna hebben ze nog even in de fonteinen gespeeld, met als resultaat een zeiknatte Ticho. Maar ach, het is zo warm hier, dat kan geen kwaad. Een geslaagde eerste ontmoeting dus! Hopelijk volgen er nog meer. Omdat ze wat laat thuis waren en Hans-Peter er toch nog niet was, hebben Lieke en Ticho lekker frietjes op! En toen was het 13 juni, DE dag! Jeweetwel, die dag dat we uitgerekend zijn van ons ukkie! Niks wees erop dat Drevertje besloot eruit te komen, hij zit nog lekker dus gingen we gewoon verder met onze dingen. Hans-Peter naar zijn werk, Lieke en Ticho boodschappen en huishouden. Lieke had weer eens een aanval van nesteldrag, dus het hele huis is weer schoon. Nadat Ticho nog even bij de buren heeft gespeeld, zijn we met zijn allen gaan zwemmen om het weekend in te luiden. Dit was wederom erg lekker, vooral omdat het de hele dag erg heet was. Na het zwemmen hebben we nog even geskyped met opa Arie en oma Clara. Op zaterdag 14 juni hebben we het erg rustig aan gedaan. We begonnen met een kopje koffie op Jurong Point om erna naar de bibliotheek te gaan. We hebben weer een boel nieuwe boeken gescoord waar Ticho zich mee kan vermaken. Toen we bij de flat aankwamen, zag Lieke een speedpost busje (pakketdienst) en werd ze helemaal blij. Hopelijk was ie nog boven of kwamen we hem nog tegen, want ze zat al een week te wachten op twee pakketjes vanuit Nederland. En toen we met de lift boven kwamen, stond ie daar te wachten om naar beneden te gaan. Lieke werd helemaal enthousiast en stond bijna te springen, wat zorgde voor een lachende pakketbezorger. Hij liep nog even mee naar ons appartement en leverde de pakketjes af. Ticho was ondertussen naar binnen gerend om zijn schaar te pakken, want de pakketjes moesten open! Dus dat ook maar meteen gedaan. Eerst het pakketje wat Lieke online besteld had, hier zat veel etenswaar in, maar zat verpakt in allemaal schuimdingen. Het was net een grabbelton voor Ticho. Hij vermaakte zich dan ook prima met uitpakken. Erna volgende het andere pakketje, hier zaten allemaal cadeautjes in. Helaas mogen deze pas open na de bevalling, dus we wachten rustig af. Na het uitpakken van de pakketjes gingen we lunchen en even een slaapje doen. ’s Middags hebben we een rondje gelopen, omdat we het laatste pakketje op konden halen op Hans-Peter zijn oude adres. Helaas bleek het pakketje en de post er niet te liggen, het is ons een raadsel waar het nu is. Erna nog even thuis gespeeld, gerommeld en geskyped met oma Yvonne en opa Dirk, voordat we gingen eten en begonnen aan ons avondritueel. De volgende dag was alweer zondag. Deze dag stond in het teken van vaderdag! We begonnen de dag op bed met koffie en een cadeautje voor papa. Hij werd verwend met een houten miniatuur Eiffeltoren die hij zelf in elkaar moet zetten, iets wat Hans-Peter de laatste tijd leuk vind om zich mee te vermaken. Erna zijn we lekker gaan ontbijten en na rustig gerommeld te hebben gingen we voor een kopje koffie naar Jurong East. Daar ook meteen boodschappen gedaan om erna naar huis te gaan voor de lunch. ’s Middags hebben we lekker thuis gespeeld en aangerommeld.
En toen brak er weer een nieuwe week aan. Maandag 16 juni was weer een gewone dag, hoewel Hans-Peter zich niet echt lekker voelde. Toen bleek dat zijn andere collega er ook niet zou zijn, is hij toch naar het werk gegaan. Lieke en Ticho deden het rustig aan en gingen na het slaapje pas boodschappen doen. Ticho spotte onderweg Hans-Peter en rende al roepend achter hem aan. Goed gezien! Na even gekletst te hebben, gingen Lieke en Ticho toch boodschappen doen, zodat Hans-Peter even kon slapen om bij te tanken. Na de boodschappen rustig aan gedaan en thuis gespeeld. De volgende dag voelde Hans-Peter zich wel wat beter, maar besloot thuis te blijven. Die dag dan ook rustig aan gedaan, zodat Hans-Peter kon herstellen. Uiteindelijk zijn we nog wel even het zwembad in Lakeside ingedoken, waar Ticho het ditmaal een uur vol hield. Wederom was hij een attractie, wat zorgde voor wat irritatie bij ons. Na het zwemmen zijn we lekker gaan eten. Hans-Peter voelde zich ondertussen alweer zo goed, dat hij woensdag gewoon weer is gaan werken. Lieke en Ticho hebben die dag eigenlijk niks gedaan, aangezien Ticho wat vermoeid over kwam. Na een bijtankdag te hebben gehad, was hij donderdag weer beter te pas. ’s Morgens heeft hij dan ook koekjes gebakken met Lieke. Ook zijn we nog naar de speeltuin geweest, waar Lieke zand mee heeft gejat. Dit zodat Ticho en Drevertje zometeen hun eigen “zandbak” hebben op de galerij (de meeste speeltuinen in Singapore hebben geen zand, dus vandaar). Hans-Peter had het ondertussen erg druk met vanalles, maar niet alles ging zoals hij wilde. Morgen weer een kans. ’s Middags was Hans-Peter op tijd thuis, want Lieke moest naar de gyneacoloog, aangezien Drevertje zich nog niet gemeld had. Ook nu had ze weer een Doppler scan en nog steeds heeft de uk genoeg vruchtwater en heeft hij/zij het dus reuze naar zijn zin. Nadat ook Lieke in orde was bevonden, is besloten om het nog een paar dagen aan te kijken. Begin volgende week kijken we verder. Vrijdag was voor Hans-Peter de mogelijkheid om dingen te herhalen op het werk, maar ook nu ging het niet allemaal even goed. Lieke en Ticho hadden zich ondertussen vermaakt met boodschappen doen, spelen en in het zwembadje hangen. ’s Avonds het weekend ingeluid met friet en pizza, waarna we aan ons standaard avondritueel begonnen. Zaterdag 21 juni begonnen we de dag lekker relaxt, waarna we naar Jurong Point gingen voor een bakkie koffie. Nadat we daar een rondje hadden gelopen, gingen we terug naar huis om te lunchen. Na de lunch zijn we allemaal even ons bedje in gedoken zodat we de middag fris en fruitig tegemoet konden treden. Helaas viel Ticho toen van ons bed af en was dus flink overstuur. Gelukkig heeft ie er, op wat blauwe plekken en een bezeerd ego na, niks aan over gehouden. Om de zinnen te verzetten zijn we gauw naar het zwembad gegaan, waar we onszelf ruim een uur lang vermaakt hebben in de verschillende zwembaden. Eenmaal weer thuis gauw wat restjes in de magnetron gegooid en erna nog even gespeeld. De avond heeft Hans-Peter besteed aan het bijwerken van administratie en Lieke met het spelen van een spelletje op de Ipad.
Zondag begon de dag heel anders... Lieke werd ’s nachts wakker met weeen en besloot Hans-Peter na anderhalf uur wakker te maken. Nadat het ziekenhuis gebeld was en die zeiden dat we moesten komen, regelde we dat Sourab hierheen kwam (aangezien de buren niet reageerde). Rond half zes waren we in het ziekenhuis en was Sourabh gearriveerd bij Ticho. Na een ruggenprik om te kunnen dealen met de rugweeen (jippie, alweer) schoot het snel op. Rond half tien werden de vliezen gebroken en tegen kwart voor 12 had Lieke volledige ontsluiting en, helaas voor haar, al even persdrang. Na een half uurtje persen kwam onze zoon en broertje Ferre om 12.19 uur als sterrenkijker ter wereld. Hij werd meteen bij Lieke neergelegd en heeft daar ruim een uur lang gelegen. Hans-Peter had wederom de eer om de navelstreng door te knippen en die hield zich erna druk bezig met het fotograferen en op video zetten van Ferre. Ondertussen werd familie op de hoogte gesteld en later ook de rest van de wereld. Na een tijd lang bij moeders gelegen te hebben werd Ferre gemeten, hij woog 3300 gram en is 50 cm lang. Alles was verder prima! Na opgekalefaterd te zijn gingen ze naar de aftercare en kon Ticho komen. Die had zich de gehele ochtend vermaakt bij Sourabh en zijn familie. Hij is wezen zwemmen en had dikke schik met Samar (Sourabh zijn zoontje) eten te geven. De eerste kennismaking van Ticho en Ferre verliep erg goed. Ticho gaf meteen zijn knuffelkoe aan Ferre en gaf Ferre een aai! Erna was het klaar, maar de rest van de tijd ging ie regelmatig kijken en riep Ticho “baby, baby”. Na twee uurtjes geweest te zijn, gingen Ticho en Hans-Peter naar huis. Even samen quality time hebben en lekker slapen. Lieke en Ferre bleven in het ziekenhuis en hoopten op hetzelfde. Helaas voor Lieke heeft ze zo’n beetje elk uur gezien, de adrenaline zat waarschijnlijk nog te hoog. Ferre deed het erg goed, was wel misselijk en heeft een paar keer overgegeven, maar verder geslapen van ongeveer 12 tot half 7. Ticho maakte Hans-Peter om 7 uur wakker en die begonnen aan het normale ochtendprogramma om erna richting ziekenhuis te gaan. Lieke en Ferre vermaakte zich ondertussen met alle dingen die geregeld moesten worden in het ziekenhuis (controles, prikjes, papierwerk enzovoorts) en waren erg blij toen de versterking in de vorm van Hans-Peter en Ticho zich aandiende. Na weer een tijdje rustig gespeeld te hebben, konden we na de lunch en laatste prikjes naar huis. Zo fijn! Eenmaal thuis, bleek alles mooi versierd te zijn en stonden er allemaal doosjes met cadeautjes! Dat was voor later, eerst maar gauw nog wat eten en met zijn allen slapen. We waren allemaal moe. Na een verkwikkend slaapje brachten we de middag door met zijn vieren. We hebben wat cadeautjes uitgepakt, alles opgeruimd, samen gespeeld en heel veel bij Ferre wezen kijken, want die lag te slapen. Tegen etenstijd werd Ferre wakker en zaten we met zijn allen te eten, erna ook nog even gespeeld met zijn viertjes. Ticho vond het allemaal maar bijzonder interessant en wilde maar wat graag helpen met Ferre en hetzelfde doen als Ferre. ’s Avonds ook nog even met zijn allen onder de douche en samen gelezen en toen ging het licht uit bij ongeveer iedereen! Nu nog even gauw de update erop gooien en dan gaan onze luikjes dicht!

Foto’s en volgend verhaal volgen snel! Wij gaan nu eerst lekker genieten met elkaar en aan elkaar wennen!
Veel liefs!