Het jaar van het Paard, take 11

Hallo trouwe volgers,

Allereerst onze excuses! We hadden gezegd dat er snel een nieuw verhaal en foto’s zouden volgen. Ondertussen zijn we drie weken verder en staat er nog niks op de website. We weten dat jullie met smart zitten te wachten op nieuws van ons, dus zijn we extra vroeg opgestaan om te zorgen dat we jullie kunnen updaten over onze spannende avonturen en verhalen die wij als familie mee maken!

Zie hier, jaar van het paard take 11 ;)! Misschien is het handig om er wat te drinken enzo bij te pakken, want het kan wel eens een lange zit worden ;)!

Ons vorige verhaal eindigde met de geboorte van Ferre en het feit dat we naar huis gingen uit het ziekenhuis. 24 juni was Lieke’s verjaardag, ze werd 30! Natuurlijk hadden we een groot feest georganiseerd en was het geweldig gezellig ;)! Uhm nee, we deden het juist erg rustig aan ... Lieke begon de dag zelfs chagrijnig, want manlief was compleet vergeten dat ze jarig was! Leuk begin van de dag! Nadat ie haar uiteindelijk had gefeliciteerd, hebben we een gezellige dag gehad. We zijn ’s morgens even naar Jurong Point geweest om daar een kopje koffie te drinken. De rest van de dag hebben we thuis door gebracht met het leren kennen van Ferre, aandacht besteden aan Ticho en bij tanken. Om er toch een beetje een feestje van te maken hadden we ’s avonds lekker pannenkoeken met ijs toe! Dat was smullen, vooral de pannenkoek met vlokken vond Ticho! Woensdag 25 juni zijn we eigenlijk de hele dag thuis geweest en dat was voor Ticho wel lastig, mede doordat ie doorkreeg dat Ferre wel veel aandacht vroeg. Resultaat was een af en toe dwarse dreumes. Gelukkig was hij goed om te buigen op het moment dat hij alle aandacht voor zichzelf had. Helaas was de volgende dag nog erger. Vooral Lieke was de dupe ... Fijn zo in combinatie met kraamtranendag! Vrijdag 27 juni was daarentegen weer een goede dag (en sindsdien gaat het over het algemeen ook prima) en kregen we de eerste live kraamvisite. Maddy en zijn familie kwam. Ze waren hier rond etenstijd en keken vol bewondering naar de kleine baby. Ticho vond het maar wat leuk dat ze er waren en vond vooral de aandacht van Maddy erg leuk! Uiteindelijk is ie gaan spelen met de kids van Maddy, toen zij hadden besloten dat ze dat wel durfde. Nadat ze weg waren hebben we de avond afgesloten en zijn we lekker gaan slapen. Zaterdags zijn we naar Jurong Point geweest en hebben een boodschapje gedaan. Vooral fijn om even de tandemkinderwagen te proberen en een beetje conditie op te bouwen. Ook zondag kregen we kraamvisite, dit keer van Ujjainnee, Avi en Amar. Ook nu weer erg gezellig en leuk, Ticho vond het vooral fantastisch om Amar te zien en haalde allerlei speelgoed voor hem uit de kast!
Maandag 30 juli was Hans-Peter jarig! Dit keer werd het niet vergeten en werd ie meteen gefeliciteerd. Jammer was wel dat ie vandaag voor het eerst weer aan het werk ging, wel een halve dag, dus ’s middags konden we zijn verjaardag vieren. Toen Hans-Peter op zijn werk was, is Lieke met de kids naar Jurong Point gegaan om een cadeautje te halen en bakte ze een cake, zodat Hans-Peter zich echt jarig zou voelen als ie thuis kwam. Nadat we zijn verjaardag hadden “gevierd”, gingen we naar het ziekenhuis, want Lieke en Ferre moesten op controle en we zouden Ferre gaan registreren. Voordat Lieke aan de beurt was duurde het natuurlijk weer een tijdje. Al die tijd liep Hans-Peter met Ticho rond door het ziekenhuis om Ticho te vermaken tijdens het wachten. Lastig was dat ie zijn telefoon niet had, dus elkaar vinden ging niet zo makkelijk. Ondertussen had Lieke haar controle gehad en de gyneacoloog was erg te spreken over hoe goed de bevalling ging en hoe goed ze al herstelde. Dat zag ie maar zelden zo snel gaan ... Fijn om te horen! Ook Ferre werd goed gekeurd, is even gewogen en woog nu al 3600 gram (al dik 300 gram aangekomen en dat in een week tijd)! Aangezien Hans-Peter nog steeds aan het wachten was, ging het registreren van Ferre niet goed. Schijnbaar hadden ze hem niet gesnapt aan de balie, had ie zijn nummertje gemist en toen was het kantoor dicht! Fijn, al die moeite voor niks! Nu mag ie nog een keer ... Dat is dan ook wat hij deed en wel de volgende dag direct na zijn werk. Voor Ticho was dit ook een lastige dag, want het was zijn eerste schooldag na een maand vakantie. Hans-Peter en Lieke brachten hem samen weg, zodat we een beetje konden gaan zoeken naar een goed ochtendritme. Ticho was erg verdrietig toen we hem weg brachten, wat het moeilijk maakte voor Lieke om weer weg te gaan. Hans-Peter ging toen naar zijn werk en Lieke naar huis. Even tijd met alleen Ferre, die hij vooral gebruikte om te drinken ... (wat zijn hobby blijkt te zijn ...)! Om 11 uur gingen Lieke en Ferre Ticho weer ophalen en gelukkig had hij het op school verder goed gedaan. Een hele opluchtig. Ze zijn erna even lekker naar de speeltuin geweest, waarbij Ticho zijn schommelkunsten vertoonde! Hij beweegt zijn lichaam op en neer om de schommel in beweging te krijgen en jawel hoor, het lukt! Erna zijn ze naar huis gegaan om lekker te lunchen en erna een middagslaapje te doen. ’s Middags hebben ze lekker thuis gespeeld en gewacht op Hans-Peter. Ditmaal was het gelukt en had Ferre een geboortebewijs! Hoera!! Woensdag 3 juli begon met het zoeken van een rustig ochtenritme en ditmaal ging het al beter als de dag ervoor. Ook ging Ticho iets beter naar binnen op school en had Lieke warempel even de tijd om wat te doen terwijl Ticho op school zat. Hans-Peter was ondertussen druk op het werk en ging erna naar het Ministry of Foreign Affairs om Ferre zijn geboorteakte te laten legaliseren (is noodzakelijk voor de aanvraag van Ferre zijn paspoort). Toen ie thuis kwam, had hij het wel een beetje gehad en wilde hij wat leuks doen. Aangezien Ticho erg lang geslapen had, kon dat. We besloten naar Jurong Park te gaan en daar bij de MacD wat te eten te halen. Dit hebben we opgegeten in het park en erna zijn we terug gelopen. Heerlijk om even tijd samen door te brengen en langzaam weer dingen te kunnen gaan doen met zijn allen! De volgende twee dagen was Hans-Peter druk met werk en hebben we ’s middags vooral thuis door gebracht. Het weekend van 5 en 6 juli hebben we het ook rustig aan gedaan. Zaterdags zijn we naar Jurong Point gelopen voor een kopje koffie en een boodschapje. Erna thuis gerommeld en gespeeld. Vandaag begonnen met tummy time voor Ferre, dit lijkt ie prima te vinden. Hij lag lekker op zijn buik en besloot dat ie ook wel zijn hoofd vast op kon gaan houden. Ok, dit doet ie als sinds ie geboren is, maar zijn controle en kracht wordt steeds groter. Hij probeert zelfs al rond te kijken terwijl ie zijn hoofd op heeft! Knappe jongen! Zondag was een relaxte dag en hebben we weinig gedaan, behalve pasfoto’s maken van Ferre voor zijn paspoort. Deze hebben we ’s middags af laten drukken, toch wel apart om dat zo vroeg te doen (hoewel we dat bij Ticho ook al zo vroeg moesten doen, omdat we naar Rome gingen toen hij zes weken oud was).
Maandag 6 juli was de eerste dag dat Hans-Peter weer een hele dag zou gaan werken, we waren vooral benieuwd hoe het verder zou gaan. Hans-Peter had het dan ook druk met meetings en een klein beetje labwerk. Het is er weer even inkomen voor hem. Lieke bracht Ticho naar school en heeft ondertussen thuis een beetje gerommeld. ’s Middags is ze samen met de jongens boodschappen wezen doen, zodat alles weer langzaam naar een normaal ritme gaat. Erna was het nog even tijd om te skypen met Martine! Erg gezellig weer! De volgende dag was de ochtend weer routine. Opstaan, douchen, samen ontbijten, tv kijken, Ferre eten geven en dan op naar school/werk. Voor Ticho wordt naar school gaan ook weer normaal, dus het afscheid wordt steeds wat makkelijker (lees; minder tranen). Na schooltijd spelen we dan vaak nog even buiten om erna te gaan lunchen en slapen. Vamdaag moesten we na ons slaapje naar de ambassade op Orchard Road. We gingen met de MRT en dat ging prima. Toen we bij de Liat Towers waren (zit de ambassade) was het nog even puzzelen hoe binnen te komen, aangezien er alleen een trap was ... fijn die voorzieningen hier! Eenmaal binnen liep er zo een mevrouw op tegen Ferre, want die had het zo druk met haar telefoon ... Ok, Lieke’s grens was een heel eind bereikt, nu maar hopen dat dat verder goed zou gaan ...Gelukkig was de aanvraag zo gedaan, ondanks een Ticho die op verkenning ging en Ferre die last had van buikkrampjes! Na iets meer als een half uur stonden we weer buiten, ruim 250 dollar lichter maar wel met een paspoortaanvraag voor Ferre! Fijn zo, want die hebben we nodig om zijn DP aan te vragen en te kunnen reizen! Lieke en de jongens gingen met de taxi naar huis, aangezien hun energielevel drastisch gedaald was. Gelukkig lag Ferre te slapen en kon Lieke zich bezig houden met Ticho die eigenlijk te moe was om zich te gedragen. Thuis dan ook snel gegeten en de jongens op bed gegooid. Zo rust ... Niet dus, want van slapen kwam niet veel. Ferre en Ticho waren beide aan het huilen, pffff. Na een uurtje vielen ze beide in slaap en wij ook zo ongeveer. Op woensdag was de ochtend weer routine en hebben we het ’s middags heel bewust rustig aan gedaan. Dat was wel zo prettig, want Ferre sliep veel, wat zorgde voor veel tijd voor Ticho die er van genoot om te stoeien met Lieke en haar te helpen met het maken van de lasagne. Tijdens het eten geskyped met opa Arie en oma Clara. Nadat Skype het eerst liet afweten, lukte het uiteindelijk toch en was het erg leuk om ze weer te zien en te spreken! ’s Avonds na het eten was het helaas weer mopper/huiluurtje in huize de Hoog. Alleen Hans-Peter had het nu wel erg gehad, die keek namelijk ontzettend uit naar zijn conference call van 11 uur ’s avonds! Boft hij even ;)! Ook donderdag was een rustige dag, waarbij Lieke, Ticho en Ferre wat afweken van de routine, door ’s middags op Jurong Point te gaan lunchen en vooral heel vaak WAUW te roepen bij elke bus die langs kwam. Toen ook meteen boodschappen gedaan, zodat we ’s avonds lekker nasi konden eten. ’s Middags weer lekker gespeeld en ondertussen geskyped met Mirte. Ook dat was weer erg gezellig! ’s Avonds was het weer mopperen, maar gelukkig ging het wat beter en hadden we warempel vanaf half 9 tijd om wat anders te doen. Alleen was de energie wel zo’n beetje op ... Vrijdag 11 juli was de laatste dag van de eerste “normale” week, deze ochtend liep lekker soepeltjes, wat wel zo prettig was, want we kregen kraamvisite van Annie. Dat was erg gezellig en Ticho heeft dan ook lekker met haar gespeeld. Ook Ferre kreeg volop aandacht, toen Ticho lag te slapen, dus de heren waren beide erg gelukkig! ’s Middags lekker gespeeld met de puzzels, stiften, kraaltjes, boeken en lego! Druk dus, maar wel erg gezellig! Ondertussen besloot Ferre dat het wel een mooi moment was om zijn nieuwste trucje uit de kast te halen en wel omrollen van zijn buik naar rug! En dat deed ie niet 1x, maar wel 2x en ’s morgens had ie het ook al gedaan! Wow, beetje vroeg wel, maar wat knap van hem!! Hebben we weer zo’n snelle jelle?! Toen Hans-Peter thuis kwam, luidde we het weekend in met het eten van restjes en gezellig samen spelen! Nadat Ticho in bed lag en Ferre weer eens had gedronken en relaxt bij ons lag, hadden we warempel even tijd voor elkaar. Dus lekker op bed met een filmpje, biertje en chipjes! Om half 11 hadden we het wel gezien en gingen we slapen. Gister sliepen de mannen uit en hadden we een relaxte dag. Nadat we rustig ontbeten en gespeeld hadden, zijn we naar JP geweest. Daar een kopje koffie gedronken. Erna zijn we via het park naar huis gelopen. Onderweg veel moois gezien, zoals felrode vruchtschillen, vlinders, vogeltjes, visjes, bussen, kranen en auto’s. Thuis hebben we lekker geluncht en een slaapje gedaan. Ook ’s middags hebben we het rustig aan gedaan em hebben we thuis gespeeld. Om vijf uur was het tijd om te skypen, ditmaal met Cees-Jan en Iwona. Erna lekker gegeten en toen begonnen aan het avondritueel. Ditmaal ging het erg oed, Ticho heeft een tijdje gekletst en is toen lekker gaan dlapen. Ferre is in bad geweest en heeft erna heel relaxt een massage en huid-op-huid contact gehad, toen no een flesje en hij trakteerde ons op een ruk slaap van tuim vijf uur! Hoera! Vandaag was iedereen vroeg wakker. Gelukkig was dat niet erg, want we besloten naar het strand te gaan op Sentosa. We hebben snel gegeten, spullen gepakt en zijn gegaan. Rond tien uur waren we op het strand en kon het genieten beginnen. Hoewel, dacht Ticho ... die vond het zand aan zijn handen en voeten in eerste instantie maar niks. Nadat we met hem gespeeld hebben en het water in gedoken waren, was de schroom weg en ging Ticho vrolijk op verkenning. Ferre had ondertussen weer een fles leeg gelurkt en lag in zijn niksie op de handdoek te genieten van het koele briesje. Na anderhalf uur waren de kids wel een beetje op en zijn we terug naar huis gegaan. Thuis even lekker geslapen om erna het weekend rustig af te sluiten met spelen (we zouden kraamvisite krijgen, maar dat ging niet door), pannenkoeken eten en het avondritueel. Wederom sliepen de heren vlotjes!

Nog even specifiek over de kids, want daar zijn jullie natuurlijk vooral erg benieuwd naar!
Sinds Ferre er is, zijn we zoekende naar een ritme. We zijn er al achter dat meneer een vreetkanis is, want sinds een week drinkt ie minstens 120 cc per keer en zit op zo’n zeven voedingen. Verder ontwikkeld ie zich al behoorlijk, want hij houd zijn hoofd op en rolt af en toe al om van buik naar rug! Helaas zijn wel de krampjes ook begonnen, dus is het soms vreselijk huilen. Dit zorgt vaak voor wat onrust bij Ticho, die dan gheneigd is om wat streken uit te gaan halen. Gelukkig doet Ticho het verder ontzettend goed en is hij al een echte grote broer. Zo is hij erg zorgzaam, want als hij Ferre hoort huilen, dan roept hij ons zodat we hem (meteen) gaan pakken. Ook krijgt Ferre veel kusjes en knuffels, maar wordt soms stiekem ook geknepen. Buiten dat hij grote broer is, ontwikkeld ook hij zich gestaag. Ticho is druk met praten, sinds een paar weken ook in twee/drie woord zinnen. Ook leert hij per dag een flink aantal Nederlandse en Engelse woorden bij. Ook kan ie rennen, zonder handen drie treden op en af, puzzels met zes stukjes maken en “smeert” ie zelf zijn brood. Knappe jongens hebben wij he?!

Nou, hopelijk zijn jullie niet halverwege afgehaakt van ons lange, maar reuze interessante belevenissen. We zullen proberen het nu weer een beetje bij te houden en ons spannende leven wat spannender te maken!
Hoe is het bij jullie? Al vakantie gehad of gaan jullie bijna? En hoe is het weer in Nederland? En hebben jullie ook zo meegeleefd met Oranje de afgelopen weken?!

Tot snel maar weer!
Groetjes

ps, We willen iedereen heel erg bedanken voor de felicitaties die ons hebben bereikt via diverse kanalen. We zijn vele kaarten, cadeautjes, appjes, mailtjes, Skypefelicitaties en Facebookberichten rijker! Erg leuk dat jullie zo met ons mee leven, ook al zitten we zover weg!