Het leven als miljonair! - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Hans-Peter, Lieke, Ticho en Ferre Hoog - WaarBenJij.nu Het leven als miljonair! - Reisverslag uit Batavia, Indonesië van Hans-Peter, Lieke, Ticho en Ferre Hoog - WaarBenJij.nu

Het leven als miljonair!

Door: Hans-Peter en Lieke

Blijf op de hoogte en volg Hans-Peter, Lieke, Ticho en Ferre

10 April 2011 | Indonesië, Batavia

Ja, daar willen jullie natuurlijk vanalles over horen he?!
Maar voordat het zover is, nog even over ons leven voor we miljonair werden.

Vanaf maandag 28 maart had Lieke het een beetje rustiger op het werk, het was namelijk vakantieprogramma. Dit betekende dagelijks van 9 tot 2 werken met maar 8 kinderen. Heerlijk rustig zou je denken, maar niet was minder waar. aangezien alle leerkrachten en de directrice vakantie hadden, betekende het dat Lieke aanspreekpunt was voor de Chinese collega’s. Dit resulteerde in aan het werk zetten van mensen, veel heen en weer geloop en geregel tussen de uren in de klas door. Gelukkig ging het allemaal vrij goed, alleen steeg haar frustratielevel dagelijks wat hoger. Om dit weer te laten zakken had ze regelmatig met Siri afgesproken. Maandags hadden ze afgesproken om wat te gaan drinken bij Pioneer Mall, terwijl Hans-Peter druk bezig was met het voorbereiden voor de advisoryboard, wat inhield het maken van een presentatie. Ook de andere dagen was hij hier nog mee bezig, tot aan telefoongesprekken toe waarin hij aan Madhavan uitlegde over de presentatie, aangezien deze de presentatie ging doen. Woensdags hadden Lieke en Siri afgesproken bij Siri thuis en donderdag bleef Lieke daar eten, aangezien Hans-Peter druk bezig was met het entertainen van leden van de advisoryboard wat ook op vrijdag door ging.
Zaterdag had Hans-Peter nog een workmeeting midden op de dag, wat de reden was voor Lieke en Siri om te gaan zwemmen. Na het zwemmen waren de mannen eindelijk klaar en hadden we afgesproken om bij Siri en Daniel te gaan eten. Nadat we wat boodschappen hadden gedaan en in huis hadden gerommeld werd het tijd om ons te begeven naar onze vrienden. Daniel had heerlijk voor ons gekookt en we hebben ons weer prima vermaakt. Daarna thuis nog opgebleven, aangezien we zouden skypen met de familie van Lieke, want de grootouders van haar moeders kant waren 60 jaar getrouwd. Met een heel ‘goede’ verbinding hebben we even naar ze kunnen zwaaien en ze kunnen feliciteren, waarna het gesprek al snel stokte. Hierna nog heel kort met wat familieleden gekletst en het gezien de tijd het daar maar bij gehouden.
Zondags besloten we het rustig aan te doen, aangezien het ontzettend warm was. We zijn gaan lunchen in de IMM mall en hebben daar wat rondgestruind. Nadat we op tijd thuis waren, hebben we gezellig een film gekeken, ‘the next three days’.
Maandag en dinsdag moest Hans-Peter nog werken en was Lieke vrij. Dit betekende dat Lieke maandag middag met Siri naar het Nationaal Museum van Singapore ging om een Biennale expositie en Beauty in Black expositie te bekijken, wat beide leuk en interessant waren. De volgende dag was Hans-Peters laatste dag alweer en stond voor Lieke de dag in het teken van scrappen, opruimen, papieren klaarleggen en geld wisselen waarbij we zomaar ineens 1.3 miljoen rijker waren! Om dit te vieren hebben we samen gegeten op Jurong Point en ging Lieke erna met Siri taart versieren (ook deels ter ere van Daniels 34e verjaardag). Thuisgekomen de tas ingepakt en we waren klaar voor ‘life as a miljonair’.

De volgende dag vroeg op en geheel tegen de regels van een miljonair in, gingen we met openbaar vervoer. Na een voorspoedige reis waren we mooi op tijd bij de ferry terminal en gingen we nog wat drinken, waar bleek dat Hans-Peter ons geld was vergeten. Geen miljonair dus, maar gewoon werkende mensen ;)! Na de koffie snel door de douane en tassencontrole, wat dankzij onze passen lekker vlot gingen. Terwijl Lieke bij de herenWC naar binnen liep, ging Hans-Peter nog even wat bier kopen, aangezien dat in Singapore goedkoper is. Binnen 10 minuten zaten we in de ferry en waren we bijna op weg naar Bintan. Na een korte reis, met een zeer boeiende film (Alvin and the Chipmunks 2) kwamen we aan in Indonesie. Daar moesten we achter in de rij aansluiten om een visa te komen. Nadat dit gelukt was gingen we met angst en beven in de rij voor de douane staan. Konden we erdoor of niet? Ook dit ging goed en we waren binnen de kortste keren op weg naar het hotel. Hier onthaald met een traditionele dans en een lekker drankje waar wormpjes in dreven (die overigens best goed smaakten) konden we inchecken en naar onze kamer. Dit zag er allemaal erg goed uit. Nadat we ons geinstalleerd hadden renden we naar het zwembad om er niet meer bij vandaan te komen. Of toch wel, aangezien we geld nodig hadden, ging Hans-Peter pinnen en hoppa back to life as a miljonair! Om hier volop gebruik van te maken, genoten we van drankjes aan het zwembad. Nadat we gerelaxt hadden was het tijd om wat te ontdekken. We gingen naar het viewpoint, die helaas dicht was, waarna we uitkwamen aan de andere kant van eiland. Slim als wij waren dachten we via het strand wel terug te kunnen. Dicht was makkelijker gedacht dan gedaan, maar we gingen toch. Na een hoop geklauter en mooie vergezichten kwamen we bij een restaurant. We moeten er bijna zijn, dachten we. Niet dus, nog verder, maar hoe? Uiteindelijk maar terug de weg op gegaan en binnen 10 minuten waren we terug. Erna lekker gegeten en toen relaxt op de kamer een boekje gaan lezen.
De volgende dag vroeg ontbeten en weer naar het zwembad. Zo’n beetje de hele dag daar vertoefd, behalve toen we koffie gingen drinken en wat eten. Zo wisselde onze uitzichten zich een beetje af. Ook nog even naar het strand geweest, waar we in een hangmat hebben gelegen, maar aangezien de wind behoorlijk sterk was, ons toch maar weer terug getrokken bij het zwembad. ’s Avonds wezen eten bij de Beach Club, die zo goed als uitgestorven was en erna een strandwandeling in het maanlicht gaan maken (ook niet helemaal waar, er waren felle spotlights die ons hielpen de weg te vinden). Na dit romantische uitstapje was het tijd voor onze nachtrust.
Vrijdags, alweer de laatste volledige dag hadden we bedacht om ’s morgens wederom bij het zwembad te gaan liggen en ’s middags aan het strand om te gaan snorkelen. ’s Morgen dus weer het zwembad, waar we in het bubbelbad hebben gedreven en hebben gehangen aan de rand van het zwembad om het uitzicht in ons op te nemen. Na deze intensieve momenten was het tijd voor een drankje in de Poolbar, ja een bar in het zwembad! Hierna naar onze kamer gerend en onze spullen voor een picknick gepakt. We zijn door de jungle gelopen om bij een verlaten strandje uit te komen. Alles uitgestald en we waren net lekker aan het lunchen, toen we tot de ontdekking kwamen dat er zandvlooien zaten. Daar ging onze romantische picknick. Ach ja, liever een strand met wat mensen en geen zandvlooien, dus op zoek naar een ander strand. Deze snel gevonden en ook in de buurt van het water centre, waar we de snorkelspullen konden huren. Na de picknick gaan zwemmen en toch maar niet gaan snorkelen, want de stroming was wat sterk. Dus onszelf maar aan laten spoelen op het strand. ’s Avonds bij Dino’s een romantische diner voor twee, waarna Lieke een massage ging doen, dit hoort er natuurlijk bij als je miljonair bent ;). Na heerlijk geknepen te zijn op diverse drukpunten in nek, schouders en hoofd, was de ontspanning ver te zoeken, zeker nadat de masseuse ook nog eens een paar rake klappen gaf ten teken dat de massage ten einde was. Hierna nog even blijven hangen in de foyer en wat gelezen, waarna we ons terug trokken op onze kamer.
Zaterdag was alweer onze laatste dag, na een snel ontbij hebben we ons nog anderhalf uur bij het zwembad gepositioneerd en genoten van de rust. Tegen kwart over 11 terug naar de kamer om gauw te douchen en de spullen te pakken, zodat we de terugreis konden gaan aanvangen. Na wederom een snelle check bij de douane was het wachten op het boarden met 100 schreeuwende kinderen die voordrongen bij het boarden van de boot. Garandeert lol dus. Nadat we vijf minuten onderweg waren kwamen we stil te leggen en kregen we te horen dat er een probleem was met het een of ander. Lieke ging ondertussen in de rij staan voor een flesje water, waar de 100 schreeuwende kinderen ook stonden en wederom voordrongen. Toen Lieke ze de rij wees, vonden ze dat maar erg raar, maar luisteren deden ze wel. Gelukkig was het probleem snel verholpen en konden we verder, waarna we nog op tijd in Singapore aankwamen.

Met de terugreis kwam een einde aan ons leven als miljonair, waardoor we de MRT terug moesten pakken en weer over moesten schakelen op de normale dingen. De rest van het weekend stond in het teken van wassen, boodschappen doen en al die andere dingen die je doet na een vakantie.

Dikke kus

  • 16 April 2011 - 01:48

    Hans-Pet:

    Volgens mij zijn ze jaloers schatje. Het is verdacht stil daar in Europa. Of ze zijn allemaal de lenteaan t vieren. Joepie! 18 Graden!

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Hans-Peter, Lieke, Ticho en Ferre

Blog over ons leven in Singapore

Actief sinds 18 Jan. 2010
Verslag gelezen: 253
Totaal aantal bezoekers 51254

Voorgaande reizen:

11 Maart 2013 - 01 Januari 2020

Singapore, part 2

20 Juni 2010 - 01 Juli 2012

Singapore, part 1

Landen bezocht: