Very, very, very good week!

Het afgelopen weekend weer een boel gezien, want Hans-Peter was een extra dag vrij. Het was namelijk Hara Raya en dat klinkt heel exotisch, maar het is gewoon het Suikerfeest ter ere van het einde van de Ramadan.

Vrijdags (10 september) zijn we naar Fort CanningPark geweest, dit was leuk, maar niet heel bijzonder. Het park ligt midden in het centrum en je waant je in een keer in een groot bos, zo rustig en vredig is het daar. Je kunt vanuit de MRT zo het park in lopen en ondertussen steeds een ander zicht hebben op Clark Quay, wat nu wel leuk was, omdat er allerlei figuren stonden uitgebeeld van stof. In het park hadden ze een kruidentuin en een begraafplaats van een oude sultan uit de 14e eeuw. De kruidentuin was erg leuk om te bekijken, er stond een cacaoboom, citrusboom, vanilleplant, ginger en ga zo maar door. De begraafplaats was een gebouw met een dak erop, waar een tombe onder stond. De tombe was versierd met bloemen en een gedenksteen erbij. Het grappige hier was wel dat er de hele dag een mannetje rondloopt om dat plaatsje schoon te houden. Ik mocht er dan ook niet op met mijn slippers, die plek was voor hun heilig en door er met slippers op te gaan onteerde ik het. Ik mijn slippers uit en gaan kijken. Begon de man tegen Hans-Peter aan te kleppen over het Nederlands voetbal, zodra hij wist waar we vandaan kwamen. Dat het zo jammer was dat we de WK-finale verloren hadden, over Sneijder en over een aanttal Spaanse clubs. Toen begon hij ook nog over Cruijf en de verloren finale tegen Duitsland. Het was erg grappig dat iemand zoveel over het Nederlandse voetbal wist, terwijl hij niet Nederlands was. Daarna zijn we doorgelopen naar Singapore Art Museum, ook dat was wel leuk, maar niet spectaculair. In het museum hingen schilderijen van verschillende thema’s, zoals Earth and Water. Sommige dingen waren erg mooi om te zien en andere hebben we snel geskipt. Het laatste waar we keken was een speciale tentoonstelling van een schilder waar ik de naam van vergeten ben ;), hij schilderde veel met zwart. Zo had hij een schilderij met allemaal zwarte bootjes of eentje met alleen maar zwarte stippen en vegen. Daarnaast had hij schilderijen met panda’s, tijgers, een hele grote brug en rijstvelden. Nadat we dat allemaal gezien hadden zijn we naar huis gegaan en hebben we boodschappen gedaan. ’s Avonds hebben we gegeten bij het foodcourt van Pioneer Mall. Zaterdag zijn we naar Harbourfront geweest. We wilde de omgeving daar bekijken en naar Mount Faber. We zijn begonnen in de mall, hoe kan het het ook anders in Singapore, want die heb je overal. Bovenop de mall hadden ze Vivocity, wat een speeltuin/speelplek is voor kinderen en volwassenen. Van daaraf naar de zee gelopen, je kon Sentosa eiland zien liggen. Wat je vooral zag was veel gebouwen en vertier, het leek wel Disneyland. Gelukkig als je wat beter keek, hadden ze ook nog groen en stukken waar niet vanalles gebouwd stond. Daarna door gelopen naar de Towers, waar de kabelbaan zich bevond. Deze brengt je van Sentosa Eiland naar Harbourfront en dan naar Mount Faber. We zijn opgestapt in Harbourfront en gingen naar Mount Faber. Nou had dat best wel wat voeten in aarde, want we zaten best hoog en ik vond het dan ook wel eng. Hans-Peter mocht dan ook niet teveel bewegen, want dan begon de skybox te wiebelen en dat vond ik maar niks. Dat was wel lastig voor hem, want hij maakte de foto’s. eindelijk waren we dan aan de overkant en de view was fantastisch. Je kon heel ver kijken in allerlei richtingen, we zagen veel boten, de haven, Sentosa eiland en andere eilandjes en ook een stuk van Mount Faber Park. Daar naar het hoogste punt in het park gelopen en ook weer uitzichten gehad. We vonden al snel een bankje en hebben zitten genieten van het uitzicht en het feit dat we dit mogen zien en mee maken. In een keer komt dan even het besef dat je in een heel ander land bent en dat heel bijzonder is wat we ervaren en meemaken. Nadat we even intens genoten hebben, zijn we naar beneden gelopen en gingen we op zoek naar de bus of MRT. Uhm ja, dat was niet zo makkelijk. Gelukkig weten we allebei heel goed de weg en heb ik een geweldig richtingsgevoel en kwamen we uiteindelijk bij een bushalte uit. Na 3 haltes weer uitgestapt, want we moesten er bijna zijn, dachten we. Niet dus, gelukkig vonden we een kleine mall en een businterexchange. Daar was een bus naar Boon Lay (shopping mall vlak bij ons huis). Die maar gepakt en ondertussen de ogen uit gekeken. We zagen stukjes die we anders niet zo snel zien, omdat we meestal de MRT pakken. Daar aangekomen gauw boodschappen gedaan en naar huis. Lekker frietjes gegeten en geskypt met het thuisfront.
Zondag hebben we het lekker rustig aan gedaan, na een rustige ochtendje zijn zijn gaan zwemmen bij de NTU. Erna heeft Hans-Peter nepcrocs gehaald bij de Pioneer Mall en hebben we ’s avonds niet zoveel gedaan, behalve tv kijken, internetten en wat lezen.
Maandag begon de werkweek weer voor Hans-Peter en ging ik naar Paya Lebar voor een sollicitatiegesprek. De reis erheen duurde voor mij een eewigheid, want eerst werd ik niet lekker en viel ik bijna flauw en erna was er een defecte trein waardoor we vertraging opliepen. Gelukkig kon ik het gebouw zo vinden en was het tijd voor een gesprek. Dit ging voor mijn gevoel een stuk beter als de vorige keer. Kon goed antwoord geven, mezelf duidelijk maken en begreep wat hij vroeg. Aankomende vrijdag zou ik meer horen. Erna maar gauw weer naar huis, boodschappen gedaan, in huis gerommeld en gescrapt. ’s Avonds stonden we op het punt om te gaan eten toen ik telefoon kreeg, het was Adeline van Etonhouse. Ze wilde me een contractoffer doen, ik zou per 1 november een baan kunnen krijgen als associate teacher (leerkracht zonder officieel diploma) met een salaris van 1800 dollar (ongeveer 1050 euro) en 35 vrije dagen. Of ik dat zag zitten? Nou, natuurlijk wel!! Ik start pas per 1 november omdat ik ga werken bij een nieuw te openen pre-school (kleuterschool) en dat is in november. Daarnaast moet er nog een brief geregeld worden, waarmee ik op mijn Dependent Pass kan werken. Ik wordt nu gebeld als het contract klaar was en die ondertekend kan worden. Het goede gevoel van die ochtend klopte dus wel degelijk! Hans-Peter en ik waren en zijn nog steeds dolbij, dat is ook geregeld en nu hebben we zeker financiele zekerheid. Het ’s avonds samen gevierd door lekker te eten en wat lekkers te drinken! Sorry voor de verwarring door mijn sms, ik denk dat ik een beetje te hyper was en goed gekeken heb naar wat ik schreef. Het is dus 1 november! Iedereen heel erg bedankt voor de felicitaties over de sms, op hyves/facebook en deze site! Heel erg leuk!
Dinsdag begon het besef pas echt een beetje door te dringen, ik heb een baan! Wow!! Dinsdag eerst thuis de ramen maar eens gezeemt, want dat was wel een beetje nodig, iedere keer was het water zwart, maar nu kunnen we er weer goed door heen kijken. Erna wezen sporten en toen meteen maar door naar Jurong Point om naar de kapper te gaan en boodschappen te doen. De kapper was wel ff spannend, zouden ze het wel leuk knippen en mij begrijpen. Maar gelukkig ging het prima en ben dan ook erg blij met mijn nieuwe kapsel. Daarna maar gauw eens naar huis, daar nog ff gerommeld en toen kwam Hans-Peter alweer thuis! Woensdag niet zoveel gedaan, behalve sporten en zwemmen. Vandaag in huis gerommeld, gesport en verder niet zoveel gedaan. Vanavond gaan we naar Jurong Point Shopping Mall geweest om daar te eten en wat dingetjes te kopen.

Wat een verhaal weer, sorry dat het zo lang is! Hopelijk hebben jullie er toch een beetje van genoten!
Kus