Schildpadden, vlinders, apen en ........ slangen!!

Sorry jongens, vandaag geen les over Singapore en zijn politieke en economische status. De leraar heeft voor onbepaalde tijd verlof genomen. Jullie zullen het dus moeten doen met een saai verhaaltje over de afgelopen week.
Vrijdag niet zoveel gedaan terwijl Hans-Peter gewoon aan het werk was. Ik ging een beetje uitzoeken wat we het weekend konden gaan doen en hoe we daar konden komen. Uitgekomen op het Natuurreservaat, waar MacRitchie Reservoir en Bukit Timah Nature Reserve een onderdeel van zijn. Vrijdagavond zijn we bij het foodcourt van Pioneer Mall gaan eten om het weekend in te luiden.
Zaterdags zijn we, nadat we een rustige ochtend hebben gehad waarin we naar de NTU zijn geweest om een sportabbonnement te regelen voor mij en foto's van het opgeleukte huis hebben gemaakt ;). Erna zijn we naar de Chinese Garden gegaan. Dit omdat er aan de MRT gewerkt werd, dus we over een stukkie van een 20 minuten ruim een uur zouden doen, daar hadden we dus geen zin in. Naar de Chinese Garden was Hans-Peter al geweest maar dat mocht de pret niet drukken. We hebben bezocht wat hij al had gezien, zodat we de volgende keer samen naar de Japanse tuin en de Bonsai Garden kunnen gaan. We hebben dus allemaal schildpadden gezien, maar niet in hun normale habitat ofzo. De meeste schildpadden zaten in aquariums of in een klein zwembadje. Ook waren er een heleboel kleintjes in een vijvertje en die kon je eten geven. Dit waren ze dan ook duidelijk gewend, zodra er maar iemand op de plank kwam staan, kwamen al die schildpadjes aangezwommen. Erna rondgelopen, bij het meer in de kleine pagodes geweest en daarna ook nog de grote pagode opgeweest, en ja de trap is niet leuk. Maar gewoon niet kijken en naar boven lopen. Het uitzicht daar was het ook wel waard! Hans-Peter deed net alsof hij heel erg bang was en hield zich dan ook vast aan de paal op de hoek. Vanuit de pagode kon je Maleisie in de verte zien liggen en Bukit Timah, waar we de volgende dag naar toe zouden gaan.
Zondag begonnen met een lekker ontbijtje en erna op weg naar de NTU om de kaart op te halen en te kijken of ik wel wist hoe ik er moest komen, want de volgende dag zou ik het alleen moeten gaan doen. Gelukkig heb ik alle 3 de etappes gehaald en kon ik door voor de extra ronde. Wat dat was, is mij nog steeds duidelijk! Daarna door naar Bukit Timah en het moment dat we uitstapten bij de bus en we een broodje pakte, stond de eerste aap al naast ons, in de hoop dat hij wat kreeg. Helaas voor hem werd hij weggejaagd. Voor ons was gelijk duidelijk dat we dus in het bos niet konden eten en dat we beter maar ff konden lunchen voordat we een trail gingen lopen. Zo gezegd, zo gedaan en erna op weg naar het Visitor Centre. Daar een route uitgekozen, het werd de groene, die was ongeveer 45 minuten heen en 40 minuten terug. Gezien de warmte was dat meer dan genoeg. We begonnen met de trail en het eerste stukje was al meteen door middel van trappen berg op lopen en dat ging de rest van de route nog wel zo door. Onderweg gelukkig wat zitplekjes gevonden, waar we even konden bijtanken. Het was erg mooi om te lopen en we hebben wat dieren gezien. Een eekhoorn, vlinders, spin, apen en een slang. Volgens ons was de slang dood, want Hans-Peter heeft hem gepord met een stokje en hij reageerde niet. Wat een lefgozer die Hans-Peter! Uiteindelijk kwamen we gelukkig boven op de top aan, dat is ongeveer 162 meter hoog. Daar waren weer een boel apen, die wederom op eten hoopte en ondertussen met elkaar aan het spelen waren. Daar ff uitgerust en terug naar beneden gelopen. Achteraf maar goed dat we de groene route hadden gekozen, want het stuk naar beneden was nog veel steiler dan wat wij hadden gelopen! Erna natuurlijk niet zoveel meer gedaan, want we waren er best moe van.
Maandag begon de werkweek weer voor Hans-Peter, hoewel hij wat korter is als anders, want vrijdag is het Hari Raya, een nationale feestdag die gevierd wordt door moslims. Voor mij betekende het begin van de nieuwe week eindelijk weer sporten. Verder natuurlijk gewoon in huis gerommeld en boodschappen gedaan. ’s Avonds kwam Hans-Peter thuis en vertelde dat hij had gezien dat er op veel plekken papier werd verbrand ter ere van Hungry Ghost Festival. Buiten gekeken en inderdaad overal kleine brandje. Ook vertelde Hans-Peter dat hij was gebeld door een onbekend nummer en dacht dat het voor mij was. Gecheckt op internet en inderdaad voor mij. Het was Etonhouse, een internationale school. Ik heb ze de volgende dag teruggebeld, omdat ze maandags al weg waren. Bleek dat ze belde voor een interview, deze staat voor maandag 13 september om 10 uur. Spannend weer! Ook nog wat sollicitaties de deur uitgedaan, gesport, gescapt en in huis gerommeld. Ook een nieuwe simkaart geregeld, zodat ik kan bellen en gebeld kan worden. Ik ben nog gewoon bereikbaar op mijn Nlse nummer, maar zo is het wat goedkoper. 's Avonds nog een rondje gelopen. Woensdag en vandaag eigenlijk hetzelfde gedaan als de dagen ervoor, dus niet echt de moeite waard om te vertellen en dus in herhaling te vallen ;).

Hartstikke leuk om alle reacties te lezen, doet ons goed dat jullie zo met ons meeleven!! Top hoor!!
Spreek jullie snel weer,
kus

p.s. de laatste dagen hebben we een heeeel zielig klein kitten/katje rondlopen door de flat. Hij had maar bedacht dat hij wel bij ons naar binnen kon want de deur stond open en we aaiden hem. Helaas dat mocht niet en deden we met pijn in ons hart de deur dicht. Een klein katje/huisdiertje zou toch wel weer erg leuk zijn.