Op de helft ... / Halfway there ...
Door: Hans-Peter en Lieke
Blijf op de hoogte en volg Hans-Peter, Lieke, Ticho en Ferre
23 Juni 2011 | Singapore, Singapore
Hallo allemaal,
Daar zijn we weer. Eva-Maria en Ivo, bedankt voor jullie bijdrage! Erg leuk om het een keer van andere mensen te lezen wat zij vinden van Singapore.
Over 2 dagen is Hans-Peter hier alweer 1 jaar en zijn we op de helft. De tijd vliegt voorbij, vanaf nu gaan we aftellen en moeten we langzaam gaan nadenken over ons leven in Nederland. Best een rare gewaarwording. Lieke heeft geprobeerd om een soort van evaluatiegesprek te houden met Hans-Peter, daarbij denkend aan vragen als; hoe heb je het afgelopen jaar ervaren? Wat is je het meest bijgebleven? Wat wil je voor komend jaar, enz, enz. Helaas zag Hans-Peter dat niet echt zitten, dus houden we het maar bij een verslag over de afgelopen tijd.
Vanaf het weekend dat Siri en Daniel weg gingen hebben we eigenlijk niet superveel gedaan. 31 mei had Lieke een suprise birthday party vanwege de 50e verjaardag van de preschool directrice. Ze zijn gaan eten bij een restaurantje in East Coast Park en de suprise was geslaagd. Carol was heel blij en ontroerd dat we zoiets georganiseerd hadden.
2 juni moest Lieke onverwacht naar de gyneacoloog vanwege een bloeding. Daar aangekomen een scan gehad, waar we de hartslag zagen van ons kindje, wat was dat fijn en bijzonder om te zien! Om te zorgen dat het niet fout zou gaan, moest Lieke verplicht een week thuis zitten. Zo gezegd zo gedaan, zaterdag 4 juni hebben we dan ook heel braaf niks gedaan. Zondag waren we het zat en moesten we wat doen, maar wel rustig aan dus zijn we naar Vivocity geweest, waar we tapas gegeten hebben en ondertussen genoten van het uitzicht.
Die week die volgde zat Lieke thuis tot en met woensdag waarbij ze ’s middags met Hans-Peter ging lunchen en verder wat foto’s gescrapt heeft. Nadat ze donderdag een hormooninjectie gehad had mocht ze weer werken. het weekend hadden we afgesproken met vrienden, dus er stond wat gepland, maar eerst moesten we op zoek naar een nieuw huis. Eerst internet afgezocht, jammer genoeg waren al die huizen al weg. Daarna de krant doorgespit en de eerste die we belden konden we langs komen. ’s Middags langs geweest en het huisje beviel zo goed dat we het graag wilden hebben. De agent heeft de eigenaar gebeld en rond half 5 waren we trotse ‘bezitters’ van een nieuw huisje (het adres is 339 Clementi Avenue 5 #11-260, 120339 Singapore). 4 juli kunnen we erin. Erna zijn we met Per-Erik, Mirjam en David naar Holland Village geweest om daar bij een Italiaan te gaan eten. De volgende dag wilden we een pakketje ophalen in Paya Lebar, maar dit ging niet helemaal zoals we wilden, uiteindelijk zou het dinsdagochtend afgeleverd worden. ’s Avonds zijn we met Yi Chi en Tobias wezen eten bij Crystal Jade, wat erg gezellig en lekker was.
Toen was het alweer het begin van een werkweek (voor Lieke de laatste voordat het zomerprogramma zou beginnen) en ook de dag van een bezoek aan de gyneacoloog. Wederom een scan, maar ditmaal met slecht nieuws. Het kindje was niet goed gegroeid en de dokter kon geen hartslag vinden. Met veel verdriet naar huis gegaan en de volgende dag hebben we allebei vrij genomen om ons verlies te verwerken. Maar eerst werd het pakketje geleverd, dank je wel familie Prins. Erg leuke cadeautjes en een mooi kaartje! ’s Middags zijn we naar Vivocity gegaan om een kaarsje en een kaartje te zoeken. Toen we weer thuis waren heeft Hans-Peter een gedicht geschreven en hebben we het kaarsje aangestoken.
Het gedicht, geschreven door Hans-Peter:
Een kruisje was je 1e levensteken.
Misselijkheid.
En moeheid.
En zoveel blijdschap!
Verwachting!
Gedurende een aantal weken.
Om precies te zijn, zes of zeven.
Een dag meer of minder.
Voor je hebt bestaan,
Gepraat, gelopen of gegeten.
Heb je het weer weg gegeven.
We branden een kaarsje en zetten een kruisje bij je naam.
Donderdag 16 juni moesten we naar NUH (ziekenhuis zelf) voor 2nd opinion, ook nu bleek dat er geen hartslag was en dat Lieke geopereerd moest worden. Wederom verdriet, hoewel het minder groot was als maandag. Stiekem was de hoop er wel, maar we wisten eigenlijk wel zeker dat het niet zo zou zijn.
Afgelopen weekend bewust wat leuke dingen gedaan, om onszelf af te leiden. Zaterdag zijn we eerst naar Plaza Singapura geweest, waar we wat rondgelopen hebben, om erna een leuk terrasje te zoeken waar we gedronken hebben. Om het goed af te sluiten zijn we Brotzeit wezen eten, terwijl Lieke bij Hans-Peter een soort van evaluatie te doen over het afgelopen jaar. Zondag zijn we bepakt en bezakt naar de Chinese Garden geweest en hebben de middag daar vertoefd, wat erg ontspannend was.
Maandag moesten we op tijd (half 8) in het ziekenhuis zijn, omdat Lieke geopereerd moest worden. Het ‘leuke’ nieuws was dat we opgewaardeerd werden naar een suite (een 1persoonskamer met badkamer) van een 6persoons afdeling. Daar hebben we gewacht tot Lieke gehaald werd voor de operatie. Om 2 uur was ze terug op de kamer, de operatie was goed gegaan en ze had weinig pijn erna. Rond 5 uur mochten we eindelijk naar huis om daar verder te herstellen. De afgelopen dagen is ze dan ook thuis geweest en heeft weinig gedaan. Hans-Peter is tot nu toe elke dag op tijd naar huis gekomen, zodat we samen tijd door kunnen brengen om ons verdriet een plekje te geven.
Dat was het wel weer, hopelijk hebben we de volgende keer wat leukere dingen te vertellen.
-------------------------------------
Hello everyone,
Here we are again. Eva-Maria and Ivo, thanks for your contribution! It’s really nice to it hear how other people experience their visit to Singapore.
In two days, it has been a year since Hans-Peter left the Netherlands, which also mean that we’re halfway there. Time flies, now we can start to count down as well start thinking about our lives in the Netherlands. It’s quite a strange sensation. Lieke has tried to keep some sort of evaluation with Hans-Peter, noting such questions as, how have you experienced last year? What is your most memorable memory? What do you want for next year, etc, etc. Unfortunately, Hans-Peter didn’t really want to answer those questions. That’s why we’ll stick to some sort of report of our weeks.
From the weekend that Daniel and Siri left Singapore, we actually didn’t do very much. May 31 Lieke’s work organized a surprise birthday party for Lieke’s preschool director (Carol). They had dinner at a restaurant in East Coast Park and the surprise was successful. Carol was very happy and touched that we organized something for her birthday.
On June 2 Lieke had unexpectedly visit with the gynecologist because a bleeding started. Once there, we had a scan, where we saw the heartbeat of our baby, which was beautiful and special to see! To prevent miscarriage Lieke was obliged to stay at home for a week.
Saturday, June 4 we didn’t do very much. Sunday we were sick and tired of sitting home, so we decided that we had to do something. To make sure it wasn’t too much, we went to Vivo City, where we ate tapas and meanwhile enjoyed the view.
That following week Lieke was at home until Wednesday. In the afternoons she went for lunch with Hans-Peter. She also scrapped some pictures to kill some time. Thursday, after she had had a hormone injection, she could work again. The weekend (11-12 June) we agreed to meet up with friends, but first we had to find a new home. First we searched the Internet; unfortunately all the houses were gone already. Then browsed the newspaper and the first agent we called told us that we could come to check out the house. The same afternoon we visited the house and we liked it so much that we wanted to have the house. The agent called the owner and around 4:30 we were proud 'owners' of a new house (the address is 339 Clementi Avenue 5 # 11-260, Singapore 120339). On July 4th we’ll be moving in. Afterwards we went for dinner with Per-Erik, Miriam and David. We agreed to meet up in Holland Village and went to an Italian to eat. The next day we wanted to pick up a package at Paya Lebar, but it didn’t go as we pictured it. In the end it turned out that the package would eventually be delivered Tuesday morning. In the evening we had dinner and Tobias Yi Chi at Crystal Jade, which had really good food, so it was a very nice evening.
Then it was a new week again (for Lieke the last before the summer program would start) and also the day of a visit to the gynecologist.
We had another scan, but this time with bad news. The baby wasn’t growing well and the doctor could not find a heartbeat. With great sorrow we went home. The next day we both took a day off from work to spend time together. But first the package was delivered, thank you Prins family. Very nice presents and a nice card! In the afternoon we went to Vivo City in search of a candle and a card. When we returned home, Hans-Peter a poem and we lit the candle.
The poem, written by Hans-Peter:
A cross was your first life sign.
Nausea.
And fatigue.
And so much joy!
Expectation!
For several weeks
To be precise, six or seven
One day more or less
Before you existed,
Talked, walked or eaten.
You have given it away.
We lit a candle and put a cross next to your name.
Thursday, June 16 we had to go to the NUH (hospital itself) for 2nd opinion. The scan again showed no heartbeat, which made it quite clear that Lieke should be operated. Again we were sad, although it was less as Monday. We were secretly hoping that they made a mistake, but actually we knew that it wouldn’t be the case.
To distract ourselves we planned some fun things to do. Saturday we went to Plaza Singapura, where we walked around. Afterwards we went to a nice terrace where we had a drink. To finish our evening nicely we went to Brotzeit were we had dinner. This was also the place where Lieke tried to do a kind of evaluation with Hans-Peter. Sunday we packed our stuff and went to the Chinese Garden, we stayed there the afternoon, which was very relaxing.
Monday we had to be in time (7:30) at the hospital because Lieke was going to be operated. The "good" news was that we were upgraded to a suite (1person room with bathroom), while at first we would stay in 6persons room. In our suite we waited until Lieke was ready for the surgery. Around two o’clock she was back in the room, the surgery had gone well and she had no significant pain afterwards. Around 5 o’clock we could finally go home to recover further there. The past few days she has been at home. She didn’t do much because she doesn’t have the energy. Hans-Peter comes home early every day so we can spend time together to deal with our grief.
That was it for today, hopefully next time we have some nicer things to share with you.
Daar zijn we weer. Eva-Maria en Ivo, bedankt voor jullie bijdrage! Erg leuk om het een keer van andere mensen te lezen wat zij vinden van Singapore.
Over 2 dagen is Hans-Peter hier alweer 1 jaar en zijn we op de helft. De tijd vliegt voorbij, vanaf nu gaan we aftellen en moeten we langzaam gaan nadenken over ons leven in Nederland. Best een rare gewaarwording. Lieke heeft geprobeerd om een soort van evaluatiegesprek te houden met Hans-Peter, daarbij denkend aan vragen als; hoe heb je het afgelopen jaar ervaren? Wat is je het meest bijgebleven? Wat wil je voor komend jaar, enz, enz. Helaas zag Hans-Peter dat niet echt zitten, dus houden we het maar bij een verslag over de afgelopen tijd.
Vanaf het weekend dat Siri en Daniel weg gingen hebben we eigenlijk niet superveel gedaan. 31 mei had Lieke een suprise birthday party vanwege de 50e verjaardag van de preschool directrice. Ze zijn gaan eten bij een restaurantje in East Coast Park en de suprise was geslaagd. Carol was heel blij en ontroerd dat we zoiets georganiseerd hadden.
2 juni moest Lieke onverwacht naar de gyneacoloog vanwege een bloeding. Daar aangekomen een scan gehad, waar we de hartslag zagen van ons kindje, wat was dat fijn en bijzonder om te zien! Om te zorgen dat het niet fout zou gaan, moest Lieke verplicht een week thuis zitten. Zo gezegd zo gedaan, zaterdag 4 juni hebben we dan ook heel braaf niks gedaan. Zondag waren we het zat en moesten we wat doen, maar wel rustig aan dus zijn we naar Vivocity geweest, waar we tapas gegeten hebben en ondertussen genoten van het uitzicht.
Die week die volgde zat Lieke thuis tot en met woensdag waarbij ze ’s middags met Hans-Peter ging lunchen en verder wat foto’s gescrapt heeft. Nadat ze donderdag een hormooninjectie gehad had mocht ze weer werken. het weekend hadden we afgesproken met vrienden, dus er stond wat gepland, maar eerst moesten we op zoek naar een nieuw huis. Eerst internet afgezocht, jammer genoeg waren al die huizen al weg. Daarna de krant doorgespit en de eerste die we belden konden we langs komen. ’s Middags langs geweest en het huisje beviel zo goed dat we het graag wilden hebben. De agent heeft de eigenaar gebeld en rond half 5 waren we trotse ‘bezitters’ van een nieuw huisje (het adres is 339 Clementi Avenue 5 #11-260, 120339 Singapore). 4 juli kunnen we erin. Erna zijn we met Per-Erik, Mirjam en David naar Holland Village geweest om daar bij een Italiaan te gaan eten. De volgende dag wilden we een pakketje ophalen in Paya Lebar, maar dit ging niet helemaal zoals we wilden, uiteindelijk zou het dinsdagochtend afgeleverd worden. ’s Avonds zijn we met Yi Chi en Tobias wezen eten bij Crystal Jade, wat erg gezellig en lekker was.
Toen was het alweer het begin van een werkweek (voor Lieke de laatste voordat het zomerprogramma zou beginnen) en ook de dag van een bezoek aan de gyneacoloog. Wederom een scan, maar ditmaal met slecht nieuws. Het kindje was niet goed gegroeid en de dokter kon geen hartslag vinden. Met veel verdriet naar huis gegaan en de volgende dag hebben we allebei vrij genomen om ons verlies te verwerken. Maar eerst werd het pakketje geleverd, dank je wel familie Prins. Erg leuke cadeautjes en een mooi kaartje! ’s Middags zijn we naar Vivocity gegaan om een kaarsje en een kaartje te zoeken. Toen we weer thuis waren heeft Hans-Peter een gedicht geschreven en hebben we het kaarsje aangestoken.
Het gedicht, geschreven door Hans-Peter:
Een kruisje was je 1e levensteken.
Misselijkheid.
En moeheid.
En zoveel blijdschap!
Verwachting!
Gedurende een aantal weken.
Om precies te zijn, zes of zeven.
Een dag meer of minder.
Voor je hebt bestaan,
Gepraat, gelopen of gegeten.
Heb je het weer weg gegeven.
We branden een kaarsje en zetten een kruisje bij je naam.
Donderdag 16 juni moesten we naar NUH (ziekenhuis zelf) voor 2nd opinion, ook nu bleek dat er geen hartslag was en dat Lieke geopereerd moest worden. Wederom verdriet, hoewel het minder groot was als maandag. Stiekem was de hoop er wel, maar we wisten eigenlijk wel zeker dat het niet zo zou zijn.
Afgelopen weekend bewust wat leuke dingen gedaan, om onszelf af te leiden. Zaterdag zijn we eerst naar Plaza Singapura geweest, waar we wat rondgelopen hebben, om erna een leuk terrasje te zoeken waar we gedronken hebben. Om het goed af te sluiten zijn we Brotzeit wezen eten, terwijl Lieke bij Hans-Peter een soort van evaluatie te doen over het afgelopen jaar. Zondag zijn we bepakt en bezakt naar de Chinese Garden geweest en hebben de middag daar vertoefd, wat erg ontspannend was.
Maandag moesten we op tijd (half 8) in het ziekenhuis zijn, omdat Lieke geopereerd moest worden. Het ‘leuke’ nieuws was dat we opgewaardeerd werden naar een suite (een 1persoonskamer met badkamer) van een 6persoons afdeling. Daar hebben we gewacht tot Lieke gehaald werd voor de operatie. Om 2 uur was ze terug op de kamer, de operatie was goed gegaan en ze had weinig pijn erna. Rond 5 uur mochten we eindelijk naar huis om daar verder te herstellen. De afgelopen dagen is ze dan ook thuis geweest en heeft weinig gedaan. Hans-Peter is tot nu toe elke dag op tijd naar huis gekomen, zodat we samen tijd door kunnen brengen om ons verdriet een plekje te geven.
Dat was het wel weer, hopelijk hebben we de volgende keer wat leukere dingen te vertellen.
-------------------------------------
Hello everyone,
Here we are again. Eva-Maria and Ivo, thanks for your contribution! It’s really nice to it hear how other people experience their visit to Singapore.
In two days, it has been a year since Hans-Peter left the Netherlands, which also mean that we’re halfway there. Time flies, now we can start to count down as well start thinking about our lives in the Netherlands. It’s quite a strange sensation. Lieke has tried to keep some sort of evaluation with Hans-Peter, noting such questions as, how have you experienced last year? What is your most memorable memory? What do you want for next year, etc, etc. Unfortunately, Hans-Peter didn’t really want to answer those questions. That’s why we’ll stick to some sort of report of our weeks.
From the weekend that Daniel and Siri left Singapore, we actually didn’t do very much. May 31 Lieke’s work organized a surprise birthday party for Lieke’s preschool director (Carol). They had dinner at a restaurant in East Coast Park and the surprise was successful. Carol was very happy and touched that we organized something for her birthday.
On June 2 Lieke had unexpectedly visit with the gynecologist because a bleeding started. Once there, we had a scan, where we saw the heartbeat of our baby, which was beautiful and special to see! To prevent miscarriage Lieke was obliged to stay at home for a week.
Saturday, June 4 we didn’t do very much. Sunday we were sick and tired of sitting home, so we decided that we had to do something. To make sure it wasn’t too much, we went to Vivo City, where we ate tapas and meanwhile enjoyed the view.
That following week Lieke was at home until Wednesday. In the afternoons she went for lunch with Hans-Peter. She also scrapped some pictures to kill some time. Thursday, after she had had a hormone injection, she could work again. The weekend (11-12 June) we agreed to meet up with friends, but first we had to find a new home. First we searched the Internet; unfortunately all the houses were gone already. Then browsed the newspaper and the first agent we called told us that we could come to check out the house. The same afternoon we visited the house and we liked it so much that we wanted to have the house. The agent called the owner and around 4:30 we were proud 'owners' of a new house (the address is 339 Clementi Avenue 5 # 11-260, Singapore 120339). On July 4th we’ll be moving in. Afterwards we went for dinner with Per-Erik, Miriam and David. We agreed to meet up in Holland Village and went to an Italian to eat. The next day we wanted to pick up a package at Paya Lebar, but it didn’t go as we pictured it. In the end it turned out that the package would eventually be delivered Tuesday morning. In the evening we had dinner and Tobias Yi Chi at Crystal Jade, which had really good food, so it was a very nice evening.
Then it was a new week again (for Lieke the last before the summer program would start) and also the day of a visit to the gynecologist.
We had another scan, but this time with bad news. The baby wasn’t growing well and the doctor could not find a heartbeat. With great sorrow we went home. The next day we both took a day off from work to spend time together. But first the package was delivered, thank you Prins family. Very nice presents and a nice card! In the afternoon we went to Vivo City in search of a candle and a card. When we returned home, Hans-Peter a poem and we lit the candle.
The poem, written by Hans-Peter:
A cross was your first life sign.
Nausea.
And fatigue.
And so much joy!
Expectation!
For several weeks
To be precise, six or seven
One day more or less
Before you existed,
Talked, walked or eaten.
You have given it away.
We lit a candle and put a cross next to your name.
Thursday, June 16 we had to go to the NUH (hospital itself) for 2nd opinion. The scan again showed no heartbeat, which made it quite clear that Lieke should be operated. Again we were sad, although it was less as Monday. We were secretly hoping that they made a mistake, but actually we knew that it wouldn’t be the case.
To distract ourselves we planned some fun things to do. Saturday we went to Plaza Singapura, where we walked around. Afterwards we went to a nice terrace where we had a drink. To finish our evening nicely we went to Brotzeit were we had dinner. This was also the place where Lieke tried to do a kind of evaluation with Hans-Peter. Sunday we packed our stuff and went to the Chinese Garden, we stayed there the afternoon, which was very relaxing.
Monday we had to be in time (7:30) at the hospital because Lieke was going to be operated. The "good" news was that we were upgraded to a suite (1person room with bathroom), while at first we would stay in 6persons room. In our suite we waited until Lieke was ready for the surgery. Around two o’clock she was back in the room, the surgery had gone well and she had no significant pain afterwards. Around 5 o’clock we could finally go home to recover further there. The past few days she has been at home. She didn’t do much because she doesn’t have the energy. Hans-Peter comes home early every day so we can spend time together to deal with our grief.
That was it for today, hopefully next time we have some nicer things to share with you.
-
23 Juni 2011 - 08:46
Ivo:
Het gaat inderdaad hard een jaar alweer... Blij dat we zijn wezen kijken. Sterkte nog de komende tijd.
Groet Ivo -
24 Juni 2011 - 20:00
Annemiek:
he lieverds,
ws heb ik een vorig verslag gemist.........sorry!
maar wat een prachtig gedicht en wat goed dat jullie de tijd nemen om dit verdriet te verwerken.
ik leef op afstand mee,
liefs annemiek
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
