Wisten jullie dat?

Hallo iedereen die trouw onze verhalen leest:

Wisten jullie dat:
- Singapore heel warm is?
- dat er veelvuldig gebruik wordt gemaakt van airconditing op min 15?
- het hier heel schoon is?
- er regelmatig fikkies worden gestookt om reclame te verbranden?
- katten kunnen krijsen als kleine kindjes?
- dit vooral ’s nachts erg vervelend is?
- Indiers schijnbaar erg gefascineerd worden door mij?
- de Youth Olympic Games vandaag ten einde zijn?
- het hier 6 uur later is dan in Nederland?
- dit best lastig skypen is, als je geen afspraken maakt?
- Hans-Peter nog altijd niet echt bruin is geworden?
- we twee huisdieren hebben? Namelijk een gekko en een salamander
- Hans-Peter deze graag op de foto zet of ze wilt vangen?
- ze hier aan de andere kant rijden?
- we de voordeur altijd open hebben staan?

Een boel weetjes he? Maar daar zitten jullie vast niet alleen op te wachten? Zal ik dan maar vertellen over de afgelopen week? Ja? Echt waar? Nou, vooruit dan maar! Scroll maar naar beneden en daar staat het dan! Oh enne, popcorn en cola erbij is soms wel lekker hoor;)!! Enjoy!






Mijn eerste week zitr al bijna op. de tijd is voorbij gevlogen, en ik vraag me toch af hoe dat nou komt ;)! Afgelopen vrijdag schreef ik dat het eindelijk zover was dat ik naar Singapore zou gaan. Met een flinke club stonden we dan ook op Schiphol, mijn hele familie en mijn dinnetje en ook mijn schoonouders. Ontzettend lief dat iedereen mij uit kwam zwaaien. Het afscheid viel me niet tegen, hoewel ik natuurlijk wel gehuild heb, maar ik denk dat de gedachte aan Hans-Peter aan de andere kant me een heel eind erdoorheen heeft geholpen. Na een hele lange saaie vlucht met af en toe wat turbulentie en heel weinig slaap landde ik zaterdagochtend om kwart voor 6 lokale tijd (kwart voor 12 vrijdagavond in Nederland). Het eerste wat mij opviel was de efficientie hier, ik kon zo door immigratie en de douane lopen (wat vast ook te maken het met het tijdstip) en daarna moest ik dan nog even wachten op Hans-Peter. Van welke kant zou hij komen? Hoe zou ik reageren als ik hem zag en hoe zou hij reageren? Had ik nog wel de energie om blij te zijn? Gelukkig wel merkte ik al gauw toen Hans-Peter aan gelopen kwam. Tot tranen toe geroerd was ik dat ik hem weer zag, vast kon houden en ruiken (en jawel, hij ruikt nog bijna hetzelfde als in NL ;)!!) Ook Hans-Peter was blij en we hebben even lekker geknuffeld daar op het vliegveld! Na 8 weken wachten moest dat best kunnen vonden we zelf. Erna maar gauw op weg naar huis en eenmaal buiten merkte ik dat het ERG warm was en het was net 7 uur. Dat beloofde veel goeds! Thuis gaan douchen en slapen en toen ik weer wakker werd was het zo’n half 1 ’s middags. Die dag eigenlijk heel weinig gedaan behalve wat in de mall van Jurong Point boodschappen gedaan, mijn spullen uitgepakt en een plekje gaan geven, beetje gepoetst en wat meubels versjouwt. Dat dat allemaal nog lukte na een goede 5 uur slaap in 2 nachten tijd. Verder wel geprobeerd een beetje bij te tanken, maar was een beetje te hyper en moest wennen aan de tijd, waardoor ik me niet echt moe voelde. Ondanks dat lagen we er al vroeg in.
Zondags was het tijd voor onze ‘vakantie’, we begonnen in Marina Bay waar we de Integrated Resorts hebben gezien, de 'durians' (Esplanade, theaters on the Bay), kunst, de Olympische vlam voor de Youth Olympic Games, de Merlion en nog wat dingetjes. Halverwege de middag weer naar huis om even te slapen, voordat we ’s avonds uit eten gingen. Niet in een foodcourt, maar een restaurantje. Om te vieren dat we weer samen waren en dat onze avontuur nu echt zou gaan beginnen.
Maandag’s zijn we eerst naar de Universiteit gegaan voor mijn Dependents Pass en heeft Hans-Peter me rond geleid in zijn gebouw, waar het lab en zijn kantoor zit. Erna doorgegaan naar Boat Quay om te kijken waar ik woensdags moest zijn voor een vervolgafspraak vanwege mijn pass. Daarna langs de Singapore River gelopen, ook weer gebouwen, kunst en bruggen bekeken. Totdat het op een gegeven moment heel hard begon te waaien en het heel donker werd. Hoe lang zou het nog duren voordat de bui losbarstte? Uiteindelijk nog bijna 1 uur, waardoor we de tijd gebruikt hebben om rond Raffles City te lopen en een hele mooie kerk van buiten te bekijken (wat later een duur restaurant/shoppingmall bleek te zijn). Toen barstte de bui los en het regende heel hard, waardoor je binnen 1 seconde zeiknat was. Eerst maar gescholen en daarna gauw Raffles City ingegaan op zoek naar een foodcourt. Na lang zoeken die gevonden en daar hebben we Prata en Nasi gegeten. Daarna Raffles Hotel opgezocht en bekeken, waarna we nog ergens wat gedronken hebben voordat we naar het vliegveld gingen. Want ’s avonds hadden we een afspraak met Roy en Tessa, want die waren toevallig in de buurt. Gezellig met zijn vieren bij de Pizzahut gegeten/gedronken en verhalen over vakanties uitgewisseld. Erg leuk dat we elkaar zo nog even zien.
Dinsdag was onze laatste vrije dag die we samen hadden. We besloten om naar de Botanische Tuin te gaan in de buurt van Holland Village. Erg mooi om te zien, maar het is behoorlijk groot en in de warmte is het niet echt een goed idee om alles in een keer te willen zien, dus hebben we de helft maar gedaan. We hebben Ginger Garden gezien en de Rainforest. De volgende keer nog de Orchid Garden, Palm Valley en nog wat meer. De Botanische Tuinen waren erg mooi, heel veel grote bomen, bijzondere bloemen, bananenplanten, palmtakken, Amsterdamse Zwanen en een heel groot insect (maar wat dat nu was, dat weten we niet). Daarna nog even gestopt bij Holland Village om wat te eten. ’s Avond thuis gegeten en erna een rondje gelopen door de wijk, waardoor we uiteindelijk belanden bij Pioneer Mall, waar ik het tradionele toetje ging proberen, wat me een beetje tegenviel. Of het nu kwam door de mais of de bonen die erin zaten, ik weet het niet, maar het was niet mijn ding. Volgende keer toch maar de Mc Flurry halen ;)!!
Woensdag moest Hans-Peter weer gaan werken en had ik mijn vervolgafspraak. Eerst thuis gerommeld, mijn CV aangepast en onze fotolijst opgehangen, waardoor het huis al steeds meer als ons huis gaat voelen. ’s Middags op weg naar het ministerie, waar ik binnen een half uur geholpen was door een zeer vriendelijke dame die niet eens hallo kon zeggen, wat een beetje jammer was. Erna weer terug naar Jurong West, waar ik even boodschappen heb gedaan en toen toch echt naar huis ging. Daar merkte ik dat ik toch nog wel last had de jetlag. Blijkbaar heb ik de afgelopen dagen mezelf steeds weer opgeladen om te kunnen genieten van de vrije tijd met Hans-Peter en merk ik nu pas dat ik nog moet wennen. ’s Avonds samen gegeten en heerlijk bank gehangen.
En vandaag had ik in eerste instantie niks te doen, tot bleek dat er een beschadigd pakketje was bij het postkantoor die vandaag opgehaald moest worden, anders ging die weg. Dus dat maar gedaan, beetje jammer dat het mijn eigen pakketje was die ik al 3 weken geleden had opgestuurd. Lang niet alles heeft het dan ook overleefd, maar de belangrijkste dingen (reisgids van Thailand en hagelslag) hebben het overleefd. Erna mezelf getrakteerd op een bezoekje aan de Starbucks. Eenmaal thuis weer wat gerommeld, heb de kaarten opgehangen, wat CV’s verstuurd, de ventilator schoongemaakt en me een beetje geirriteerd aan de herrie buiten, want ze zijn bezig met een nieuwe lift in het gebouw en werken vanaf vandaag op onze verdieping. Beetje jammer, maar ook wel prettig. Want dan hoeven we straks niet steeds een aantal verdieping omlaag/omhoog om met de lift te kunnen.

Lieve mensen, tot snel weer!!
Dikke kus