Het jaar van het Paard, take 16

Nǐhǎo, 你好！

Goh, we zijn alweer ruim een maand verder en al die tijd hebben we jullie niet geupdate. Het spijt ons zeer, maar we hebben het dan ook zo vreselijk druk! Gelukkig hebben we nu een gaatje gevonden om jullie te vertellen over onze belevenissen in het regenachtige en koelere Singapore.

Kids corner:
Nu we een maand verder zijn kunnen de jongens natuurlijk weer wat meer als de vorige keer. We schreven al dat Ticho zijn interesse in letters, nummers en kleuren vormen begon te krijgen. Nu zien we dit ook steeds meer. In huis roept Ticho vaak “circle, square, triangle. Oeh star!”. Deze vormen herkent hij deze allemaal en weet ze ook te benoemen (wel in het Engels, maar ondertussen komen daar de Nederlandse namen ook bij). Verder puzzelt Ticho graag en trekt hij allerlei puzzels uit de kast. Zo maakt hij de alfabetpuzzel en roept dan ondertussen F Ferre, B baby, K kus, P papa, O opa/oma en zo nog wel een aantal letters. Per dag lijkt er wel een letter bij te komen! Ook trekt hij regelmatig de legpuzzels van 16 stukjes eruit en legt hij deze zo, zowel met als zonder voorbeeld.Ook leuk is dat Ticho volop aan het tellen is, dus als we aan het eten zijn gaat het vaak “5, 6, 7, 8”. Het leuke is dat ie zo trots is op zichzelf op zo’n moment. En met recht ook vinden wij, want dat zijn wij ook! Zijn juf is ook nog steeds erg trots op hem, wat bleek uit zijn eerste rapport. Alleen maar goede dingen over Ticho! Leuk om te horen, nou ja lezen. Dit rapport heeft ie gekregen ter ere van het einde van het schooljaar. Dit houdt in dat Ticho nu vakantie heeft, wel 6 weken lang! Fijn voor moeders, moet ze vanalles gaan bedenken om hem bezig te houden ;).

Ferre gaat nog steeds als een speer. De vorige keer was ie druk met tijgeren en dat is ie nu eigenlijk niet echt meer. Hij heeft namelijk de kruiphouding ontdekt en probeert op die manier in beweging te komen. Het bewegen lukt het wel, maar hij gaat vaak achteruit en volledig rond in plaats van vooruit. Dit vind ie gelukkig vaak wel goed en is dan ook druk met zijn directe omgeving te onderzoeken. Daarnaast is hij druk met proberen zelfstandig te zitten en ondersteunt hij zichzelf al steeds meer. Soms zit hij ook daadwerkelijk even los. Hij wil dan ook eigenlijk alleen nog maar zittend spelen. Liggen is om te kruipen ;). Verder eet hij volop mee ’s avonds door een combinatie van stukken en gepureerd. De stukken krijgt ie zelf om te proberen, mondmotoriek en oog-hand coordinatie te stimuleren en het ervaren van verschillende texturen. Dit vind hij meestal erg leuk en doet het nu dan ook graag. De eerste dagen was het een hoop gegil vanwege de frustratie dat het uit zijn hand viel. Het gepureerde is vooral om hem te vullen, anders hebben we alsnog een gillende Ferre aan tafel (als ie maar kan eten)! Ondertussen heeft ie ook al behoorlijk wat geprobeerd, zoals verschillende soorten fruit (appel, peer, aardbei, kiwi, druiven, bosbessen), groente (wortel, pompoen, broccoli, sperziebonen, bloemkool, mais, champignon en paprika). En de afgelopen week heeft ie af en toe rijstelwafel, brood of pasta geprobeerd. We denken dat hij over niet al te lange tijd gewoon met ons mee eet. Afgelopen week is hij weer bij de dokter geweest. Deze was nog steeds erg tevreden over hem. Ferre is meteen even gewogen (7 kg) en gemeten (68 cm). Een lekker beertje dus. Als laatst kreeg hij nog prikjes en daar reageerde hij een dagje op met wat koorts. Gelukkig is dat nu weer over en kan hij zich weer richten op wat ie wilt kunnen.

Lieke’s perikelen
Lieke nadert het einde van haar cursus, ze heeft nog twee weken te gaan en hopelijk weet ze erna meer. Verder had ze vorige week, inderdaad toen manlief weg was, wel een gruwelijk baalmoment. Ze is namelijk haar portemonnee kwijt. Of ze hem verloren is of dat ie gestolen is zullen we waarschijnlijk nooit weten, feit blijft dat ie weg is. Inclusief inhoud, wat vooral bestond uit passen ... Het hele weekend heeft ze gefoeterd en gemopperd op zichzelf terwijl ze ondertussen probeerde zoveel mogelijk te regelen. Ondertussen heeft ze de nieuwe bankpassen al binnen, maar is het nog wachten op de DP’s van haar en de jongens ...

Hans-Peter’s belevenissen
Vorige week en de week daarvoor was HP in Duitsland en ook nog fe in Nederland. In Duitsland moest HP zijn voor een conferentie over medische apparaten maar misschien ook wel interessant voor zn bedrijf. Gaandeweg bleek er weinig meer over van die gedachte dus de CEO had het goed ingeschat om een van zn medewerkers te sturen.

Gelukkig kreeg HP wel de kans om zijn familie te zien van zowel de koude als de warme kant, al hadden die natuurlijk liever de ukkels omarmd. De warme kant deed hij als eerste aan, de dag voor de conferentie zou beginnen. Zodoende kwam hij op Dinsdagochtend aan op Schiphol om opgepikt te worden door opa en oma uit Katwijk. Daar werd hij weer ouderwets in de watten gelegd. Ook zat t weer erg mee en hebben ze even over de nieuw ingerichte boulevard gelopen. Tante Eva-Maria en nichtje Elle waren ook van de partij. Elle moest wel fe de kat uit de boom kijken wie dat nou was en HP eigenlijk ook wel. Later op de dag kwam oom JP nog die honderduit vertelde over zijn leerlingen. S avonds heerlijk biefstuk gegeten. Dat was een tijd geleden. De volgende dag moest HP via Utrecht naar Dusseldorf, bepakt en bezakt met kadootjes voor t thuisfront. Die zaterdag kwamen daar nog een hoop kadootjes bij van Opa en Oma uit Druten die met de Camper langskwamen. Die maakten er gezellig een weekendje uit van. Ook toen weer heerlijk gegeten, ditmaal bij een (soortement) van Italiaan in Duisburg (HP zat in een hostel in Duisburg want in de wijde omtrek was geen hotel meer vol). Deze keer pizza op. Ook dat was een tijdje geleden.

Na het kaf van het koren gescheiden te hebben wat betreft de kadootjes en met voornamelijk kadootjes voor het kroost in zijn bagage ving HP weer met de terugweg aan via Freiburg en Basel. Deze dagen waren wat interessanter, voornamelijk omdat ze vergezeld gingen met presentaties en gratis lunch en diners.
Woensdag vloog HP weer terug naar Singapore waar hij en de kadootjes met open armen werden ontvangen. Bedankt allemaal!

Fun, fun, fun
Waar we de vorige keer niet zo heel veel hebben gedaan, was dat de afgelopen maand wel anders. Zo zijn we wezen picknicken met oud-collega’s van Lieke, Annie en Mei Fang. Inclusief het hele gezin. Op een hele, hele warme zaterdagochtend zaten we met zijn allen in de Botanic Garden. De kids vermaakte zich prima en de ouders waren volop aan het beppen.
Een paar dagen later kwam Aryaman bij ons lang om eens een duik te nemen in het opblaasbadje. Hij was namelijk nog nooit wezen zwemmen, dus dit was een mooie kennismaking. De jongens hebben volop geplonst en erna besloten ze de rest van het speelgoed uit de kast te trekken! Weer een paar dagen laten zijn we wezen lunchen met Shanshan (zij die Lieke steeds een baan aanbied) en Feifei (klasgenootje van Ticho). Terwijl de appelsap en pannenkoeken over de tafel vlogen, deden de dames alsof ze niks merkte ... Maar schaamde ze zich ondertussen dood. Nadat de kids uit elkaar gehaald waren, ging het een stuk beter en werd er daadwerkelijk ook gegeten. Met een volle buik gingen we op weg naar Wonderland. Het was de bedoeling dat ze met de fonteinen gingen spelen, maar het klimmen en klauteren was voor deze twee vele malen leuker. Ze zaten dan ook algauw in het klimgedeelte van 5-12jarige. Uh oeps .. In de week dat Hans-Peter weg was, hebben we ook het een en ander gedaan, maar dan meer in en om het huis. Een van de eerste dagen kwam Aryaman nog even langs om te spelen, aangezien Ujjainee nog het een en ander van ons het liggen dat ze langs kwam brengen. Op zondag de 16e hebben wij de intocht gekeken (voordeel van ver weg wonen, is dat wij kunnen bepalen wanneer Sinterklaas aankomt en wat Ticho en Ferre ervan mee krijgen). Dit was een hit voor Ticho en sindsdien luisteren we dagelijks Sinterklaas liedjes. Het lange tv kijken ( in combinatie met snoep, maakte wel al snel duidelijk werd dat dat een gouden manier is om te zorgen voor een erg druk kind. Als remedie hiertegen heeft ie zijn energie nog even kunnen aanwenden om te fietsen, klimmen en klauteren in de speeltuin. Vorige week dinsdag zijn we naar de bieb geweest en hebben de jongens weer mooie nieuwe boeken uitgezocht. Onze boekenkast staat weer vol met boeken over tractors en kranen! Gelukkig had moederlief ook nog wat andere uitgezocht, zodat we nu ook kunnen lezen over hoe je een ster kunt vangen en hoe wilde dieren zich vermaken bij een waterput. Op donderdag kwam Hans-Peter natuurlijk weer thuis, dit was voor de jongens een feest! Ticho hielp meteen met uitpakken en spotte allemaal cadeautjes. Dus heeft hij, en Ferre ook, er wel EEN uit mogen pakken! Afgelopen weekend was het verder vrij rustig, maar zaterdagavond hebben we de schoen gezet in de hoop dat Sint en Piet langs zouden komen. Het concept was nog een beetje lastig voor Ticho, totdat het woord cadeautje viel. Erna was Ticho rete enthousiast! De volgende ochtend lag er daadwerkelijk een cadeautje, maar ook een muts van Piet. Nu was dat niet zo boeiend (hoewel die op het hoofd van Ferre of moederlief wel erg leuk is ;)). De cadeautjes en het snoepgoed, daar ging het om! Ticho en Ferre kregen beide een mooi boek! Dat die Sint en Piet bij ons zijn geweest, ondanks dat we zo ver weg wonen, is toch wel erg bijzonder!

Nou goed, jullie zijn wel weer redelijk bij geloven we. Hebben jullie nog wat leuks te vertellen?
Tot snel weer (hopen we).

Zài jiàn, 再见