Het jaar van de geit, take 1

Ni Hao, Gong Xi Fai Cai, (Hallo, gelukkig Chinees nieuwjaar)

En we zijn weer terug! Wederom was het wachten op een update, maar dan maandelijks lukt ons gewoon niet meer. Plus dat er anders ook niet veel te vertellen is ;). Maar onze verslagen zijn geen paarden meer, maar gepromoveerd of gedegradeerd, het is maar net hoe je het bekijkt, naar geiten (aka; rammen/schapen). We hebben even wat kernwoorden opgezocht voor het jaar van de geit (trouwens ook het teken van Hans-Peter); innovatie, creativiteit, hoop, verdraagzaamheid, rustig, creatief bezig willen zijn, oprecht, verbeeldingskracht en een beetje ongewoon. Door deze woorden zijn wij erg benieuwd wat het komende jaar ons gaat brengen. Goed, terug naar hetgeen waar dit blog omdraait, een update over hoe het ons vergaat in dit tropische land.

Kids corner:
Laten we het braaf op volgorde van leeftijd doen en beginnen met onze oudste.
Vorige week hebben we Ticho gewogen en gemeten en die zit nu op 11,5 kg en 87 cm. Deze jongen groeit weer netjes. Dit komt vast omdat het met eten momenteel een stuk beter gaat. Hij moet twee happen proeven en zijn rauwe groente opeten (meestal een stukje komkommer, wortel en sla) en verder hoeft het niet. De laatste weken is ie nogal van het “hapje voor mama/papa” wat ervoor zorgt dat Ticho vaak nog een flink aantal happen eten voordat ie klaar is. Hij is natuurlijk erg druk met spelen. De vorige keer schreven we al over het fantasie en imitatiespel. Dit is nog steeds in zwang en pop/koe moeten vaak slapen maar worden ook erg snel weer wakker ;). Ticho neemt ze graag mee uit wandelen en doet goed voor ze zorgen door ze eten te geven en te troosten als ze verdrietig zijn. Het leuke hierin is, is dat we veel herkennen van hoe we zelf met hem en Ferre omgaan. Buiten dit spel, zijn de auto’s ook nog erg leuk. Dit spel wordt steeds uitgebreider, zeker als we samen spelen. Zelf zet hij ze het liefst in rijtjes en laat ze op en neer rijden. Als we samen spelen, komt er vaak een weg, ongeluk, verkeersborden of dieren bij kijken. Terwijl ie aan het spelen is verteld hij honderduit over wat er gebeurt. Dan is ie echt heel geconcentreerd bezig. Knutselen is ook erg leuk, favoriet daarbij is toch wel verven. Ook dit maakt een stap vooruit, voorheen was het vooral alles mixen en het ontdekken van verf/stiften en dergelijke. Nu begint het een vorm te krijgen met een betekenis. Gister had ie getekend (zie foto van de “olifant”) en dan verteld ie erover wat het is. Met betrekking tot de tekening van gister “is elephant”. Toen we vroegen of ie kon laten zien waar de slurf was vertelde hij “heeft geen slurf”. Verder kan ie heerlijk spelen met zijn broertje, hoewel ze net zo goed kunnen vechten samen. Daarnaast maakt ie momenteel nog een grote stap, want we zijn op weg naar het ‘snachts droog worden. Hij was overdag al zindelijk, maar bleek ook met een zeer grote regelmaat ’s morgens droog te zijn. We zijn dan ook begonnen met het proces van ’s nachts zindelijk worden. De overgang van slaapzak, babybed naar zonder luier in een open bed is er een die we geleidelijk aan doen. Een week of wat terug zijn begonnen met het slapen in een pyjama ipv een slaapzak. Dit ging erg goed, hoewel ie een nacht bedacht had dat ie uit bed kon klimmen (dit ging niet helemaal goed), want hij moest plassen. De volgende stap was een open bed, dit is nu een week. En ook dit gaat eigenlijk heel erg goed. De eerste avond kwam ie een aantal keer van zijn kamer af, maar sindsdien is dit niet meer gebeurt. Wel komt ie nog af en toe in aanraking met de vloer, dit is wat minder natuurlijk. De volgende stap gaat zijn zonder luier ... Op gebied van zelfredzaamheid doet hij het sowieso erg goed. We hoeven hem bijna niet te helpen met aankleden, uitkleden, wassen, afdrogen, tanden poetsen en brood smeren. Zelfs huishoudelijke taken begint ie te leren, de was is daarin favoriet! Hij will alles graag “ikke zelf” doen. Gedragsmatig gaat het eigenlijk heel erg goed, we hebben bijna nooit driftbuien meer. We horen wel met regelmaat nee, maar doordat zijn spraak met sprongen vooruit is gegaan en gaat, is het makkelijker om met hem over dingen te praten en hem er toe te bewegen het toch te doen. Ticho is gewoon een heel lief, zorgzaam jongetje die ervan houdt om (heel) actief te spelen maar wilt wel graag uitgedaagd worden, want anders kan ie dwars worden. Hij heeft ook nog eens humor, dus dat is erg grappig, vooral aan tafel kan ie lekker geiten met Ferre!

En dan Ferre, dat kleine, nou ja klein, hij is ondertussen 8,2 kg en 74 cm lang, tandeloze monster! Die vind nog steeds dat ie vele malen groter is als hij daadwerkelijk is. Momenteel cruist ie langs de meubels, gaat net zo makkelijk weer zitten en staan en gaat zo de hele hut door. Het gaan staan en weer zitten is wel aan een verandering onderhevig, vorige maand moest ie eerst de grond vast houden voordat ie weer ging zitten. Nu laat ie zichzelf eerst even in de lucht hangen en gaat dan zitten. Hij is dus druk bezig met het oefenen om los te kunnen gaan staan. Ook heeft hij de trap ontdekt, de 1e keer kroop hij hier zo op, alsof ie dit al jaren heeft gedaan! Naar beneden is nog wat lastiger, want hij wilt op ongeveer dezelfde manier naar beneden als die omhoog gaat ... dat dit niet de meest handige manier is, heeft ie hard mogen ervaren met een flinke bult en blauwe plek als gevolg. Sindsdien is de trap zijn nieuwe doel, hij moet en zal het kunnen, maar vindt het begrijpelijkerwijs ook wel een beetje eng. Daarnaast heeft ie ontdekt dat hij zelf uit een beker kan drinken en van een bord kan eten. Dus krijgt ie drinken uit een oefenbeker en dat gaat erg goed. Het doseren is soms nog wel lastig, waardoor ie ineens helemaal onder zit met drinken en een flinke slok in zijn keel heeft hangen. Het eten van een bord is niet zo lastig, hoewel ie het liefst alles tegelijk in zijn mond propt. Aan ons dus de taak om niet zijn hele bord vol te leggen ;)! Verder heeft ie het erg druk met het oefenen van enkele gebaren. Zo is ie bezig dag te zwaaien, dit is vooral leuk als papa gaat werken! En als ie graag wilt zingen gooit ie of zijn handen in de lucht of klapt ie! Als we dan ook gaan zingen, dan straalt ie helemaal! Hij is sowieso heel erg gek van muziek en zingen, daar geniet ie enorm van. Qua speelgoed is dan ook alles wat geluid maakt favoriet! Misschien is dat ook de reden waarom ie volop aan het brabbelen is en nog steeds af en toe woorden eruit lijkt te gooien ;). Het begint er trouwens op te lijken dat ie mama en papa gericht begint te gebruiken. Waar ie wat minder van geniet is als ie niet de hele tijd bij zijn moeder kan zijn ... het lijkt erop dat de verlatingsangst hem een beetje in de greep heeft. Overdag gaat dit meestal prima en kan ie rustig in een andere kamer scharrelen, maar met name ’s avonds wilt ie het liefst aan moeders been hangen of steeds opgetild worden. Zelfs papa of zijn grote broer zijn dan niet meer leuk, terwijl die toch wel favoriet zijn ... is dan niet altijd leuk... hoewel het prima gaat om bij papa te zijn, zolang ie moeders dan maar niet ziet/hoort of zelfs maar denkt te horen! Deze kerel is een lekker vrolijk ventje die enorm van geniet om samen dingen te doen, te knuffelen en te dollen, maar soms ook behoorlijk boos kan worden als het hem niet zint ... gelukkig is dit vaak vrij snel weer over als je hem maar afleidt.

Lieke’s perikelen:
Het meest interessante om te weten is hoe het ondertussen met Lieke haar baan staat ... De afgelopen weken was het de bedoeling om de training gaan starten, maar dit ging allemaal nogal langzaam. Er waren nog wat vragen en er moesten nog dingen besproken worden door de mensen van het centre. Allemaal heel leuk en aardig, maar ondertussen wist Lieke nog niks. Ondertussen heeft ze eindelijk gehoord dat de training kan gaan beginnen en wel aankomende donderdag ... We zijn benieuwd hoe het gaat.
In het kader van het opbouwen van wat spaartegoed en onafhankelijk (belangrijk goed, zeker in dit land ;)), heeft Lieke na veel moeite een eigen rekening kunnen openen, zodat hier haar “loon” op kan. Dit ging nogal lastig, want ze is 3x bij de bank geweest. In eerste instantie bleek dat ze haar papieren (paspoort en adresbewijs) mee moest nemen. Nadat ze die allemaal bij elkaar had gezocht en het uittreksel van het huwelijk (post staat allemaal om manlief zijn naam), bleek dat ik ook nog het ID van manlief mee moest hebben. Op dit moment had Lieke het redelijk gehad en begon ze uit te varen tegen de bankmedewerkers dat het niet ging om een rekening voor manlief, maar voor haar ... stoïcijns zaten de dames haar aan te kijken, zodat ze van pure frustratie de papieren uit hun handen rukte en boos is weg gelopen ... Soms @#%$^%&%^& ... dacht ze! Twee dagen is ze alsnog terug gegaan met de vereiste papieren om toen te horen dat ze eigenlijk helemaal geen rekening kon openen. Met veel moeite hield ze zich in en na wat beraadslagingen bij collega’s bleek dat het wel kon. Uiteindelijk werd de rekening geopend, leuk om vragen te beantwoorden met een jengelend kind en eentje die honger had ... (i.p.v. een half uur wachten hebben we bijna een uur staan wachten). Dit soort dingen roept bij Lieke altijd een boel frustratie op, omdat ze dan ineens vreselijk afhankelijk is en wordt gemaakt van haar man ... Maar goed het is nu geregeld, als de baan dan ook gaat lopen, dan is ze weer een redelijk zelfstandige vrouw ;).
Daarnaast is ze druk bezig het speelgoed uit te zoeken van de jongens en het verzamelen van ander spul (recycle materiaal, open ended materiaal en knutsel materiaal, want ze wil graag het Reggio Emilia inspired gaan introduceren bij de jongens. Dit houd in dat als ze iets vragen, je ze geen direct antwoord geeft, maar samen op zoek gaat naar het antwoord. Om het antwoord duidelijk te krijgen voor de jongens en inzicht te krijgen in het denken wil ze de jongens stimuleren om allerlei verschillend materiaal te gebruiken. Dit kan dan bijvoorbeeld door te tekenen, kleien en bouwen. Maar ook door gebruik te maken van zintuiglijk spel, zoals bakken met rijst en daar dieren o.i.d. in. Je kan ook gebruik te maken van allerlei media tv, computer, radio, camera en dergelijke. Op die manier hopen we dat de jongens de wereld blijven zien als een ontdekkingsplek en dat ze doorkrijgen dat het niet gaat om het resultaat, maar om het proces. En dat ze hierdoor blijvend geprikkeld worden om zelf te willen leren, dus dat school en leren leuk blijft.

Hans-Peter’s belevenissen:
Tja, wat zullen we daar nou over zeggen. Zoals altijd is ie druk met zijn werk. Het lijkt allemaal redelijk op rolletjes te lopen met betrekking tot de projecten die ze hebben lopen. Verder hebben ze vorige week een symposium gehad waar vooral veel Amerikanen aanwezig waren. Buiten werktijd is ie erg druk geweest met werk ... er waren papers, presentaties en dingen die geschreven en nagekeken moest worden. Gelukkig neemt ie wel de tijd om ook wat anders te doen en is die vaak aan het puzzelen, lezen of mediteren. Ook was ie druk met het voorbereiden van een PR (permanent resident) in Singapore, dit namens ons allen. Hier was de afspraak vorige week van. Samen met de clerk hebben ze alle papieren doorgelopen, zo nodig wat toegelicht en aangevuld en uiteindelijk ingediend. Het doornemen van deze papieren en het beoordelen hiervan duurt ongeveer een half jaar, dus dan zullen we hopelijk meer weten. De reden dat we deze aanvraag hebben ingediend, is omdat we hier waarschijnlijk nog een flinke tijd blijven en we op deze manier in aanmerking komen voor wat voordelen. Zoals makkelijker in aanmerking komen voor, en switchen van, een baan, de kinderen hebben voorrang bij het inschrijven in het schoolsysteem, reizen wordt makkelijker, onze werkgevers zijn verplicht bij te dragen aan een pensioenfonds (dat uit wordt gekeerd op het moment dat we besluiten ons PR schap af te geven), je kan makkelijker geld lenen en je mag een huis kopen. Nadeel ervan is, dat als de jongens 18 worden en ze nog PR’s zijn, ze verplicht zijn in dienst te gaan. Nou ja, dan moeten we maar zorgen dat we dan geen PR’s meer zijn ;)!

Fun, fun, fun:
Vlak na ons vorige verslag was het Chinees Nieuwjaar (19-20 februari), dit betekende extra vrije dagen voor iedereen. De meeste Chinezen gaan dan naar huis en dan is het dus relatief rustig hier. Voor ons erg prettig, want we konden rustig gaan en staan waar we wilden. Zo konden we heel relaxt koffie drinken op JP en was het rustig in het park. We zagen wel een boel netjes in het rood geklede mensen langs komen met pakketjes in hun handen, want die gingen naar hun familie. Rood en pakketjes met bijvoorbeeld sinaasappels zijn dingen die erbij horen, want de Chinezen geloven dat dat geluk brengt voor het komende jaar. Op de 3e dag gingen we naar het Bird Park, hier was het relatief druk, omdat de eerste twee dagen van het Chinees Nieuwjaar het belangrijkst zijn. Vogels kijken was weer bijzonder leuk, ditmaal hebben we de uilen bekeken. Aangezien het daar erg donker is, was het een uitdaging voor de jongens om ze te zien. Ook zijn we bij het gedeelte geweest met meer inheemse vogels. Ticho riep de hele tijd “kijk daar, vogel”, aangezien ze relatief groot en kleurrijk waren! Hij zat af en toe volledig gebiologeerd te kijken. Ferre vond het niet zo boeiend, want die was in slaap gevallen.
De laatste vrijdag van februari zijn we met Arya en Ujjainee naar Wonderland geweest en hebben de heren heerlijk geklommen, geklauterd en met het water gespeeld. Nadat we erna even een lekker ijsje hadden gegeten was het gedaan met de pret voor die dag. Het weekend (-7-8 maart) dat er op volgde hebben we alle spullen gepakt en gingen we al vroeg naar het strand. We kozen voor een ander plekje, omdat we hoopte op wat meer rust. En jawel hoor, het leek bijna alsof we op een onbewoond eiland zaten. We hebben heerlijk gezwommen op het meest zuidelijke puntje van Azië! Ook hebben we met zand gespeeld, krabbetjes gespot en allerlei gekke takken, stenen en andere dingen bekeken. Na het strand waren de heren uitgeput en hebben we de rest van het weekend rustig aan gedaan. Vorig weekend zijn we op zondag wezen zwemmen in het zwembad. Ook dit was weer een hit. Ticho vond vooral het grote zwembad geweldig en Ferre spetterde er lustig op los in het pierenbadje!

MAAR ... het allerleukste nieuws is nog wel, dat we afgelopen donderdag een VLUCHT hebben geboekt naar NEDERLAND! We vliegen 10 juni 00.35 uur (onze tijd) van Singapore naar Amsterdam. We komen dan 10 juni om 7.30 uur aan. Dan verblijven we bij opa Arie en oma Clara tot de 17e waar we halverwege de dag verhuizen naar opa Dirk en oma Yvonne. Daar blijven we dan tot we 25 juni om 20.55 uur (Nlse tijd) terug vliegen naar Singapore om daar de 26e om 15.30 uur aan te komen. We willen natuurlijk graag mensen zien, dus willen we bij deze vragen of jullie kunnen aangeven of jullie ons willen zien en wanneer de voorkeur is. Wij gaan kijken of, hoe en wanneer dat kan, aangezien we vooral ook wat rust in willen bouwen want het is immers onze vakantie ;)!

Nou, dat was het wel weer! Bij jullie alles ok?! Druk aan het werk? Of ook wat tijd om te genieten van het mooiere en warmere weer?

Zài jiàn